Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

E-FILES II (ΦΑΚΕΛΟΙ ΕΨΙΛΟΝ 2)ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α-ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ



E – FILES ΙΙ

( ΦΑΚΕΛΟΙ – ΕΨΙΛΟΝ 2 )

Η Ελληνική ζώνη του λυκόφωτος





‘’Το Βιβλιο αφιερώνεται σε αυτούς που έχουν τάξη την ζωή τους στην έρευνα για το παράδοξο και την αποκρυπτογράφηση της αλήθειας.’’

*Σαν υπόμνημα , Το παρόν βιβλίο περιέχει συσχετισμούς και σε συνάρτηση με το πρώτο βιβλίο αποτελεί συνέχεια της τριλογίας E-FILES (Φάκελοι Έψιλον) το οποίο είναι ένα πόνημα μυθολογικής υπόστασης με αληθή στοιχεία και συνομοσιολογικες απόψεις των Ελλήνων σήμερα .Ο Συγγραφεύς είναι ουσιαστικά ανταποκριτής παραφυσικών και παράξενων ειδήσεων καθώς αποτελεί δέκτη μιας εναλλακτικής ιστορίας που δεν διδασκόμαστε στα σημερινά σχολεία με αποτέλεσμα ο κοινός καθημερινός ανθρώπινος νους να πραγματοποιεί συγκριτική εργασία ως προς τι το αληθινό και τι το ψεύτικο .
Το βιβλίο έχει δέκτες και αποδέκτες εκείνους όχι που απλά το αγοράζουν αλλά που συνειδησιακά έρχονται κοντύτερα στην έρημο του πραγματικού. Τυχών παραδοχές απριόρι του βιβλίου ίσως αποτελέσουν κατάρριψη των όσων γνωρίζατε μέχρι σήμερα για αυτό το λόγω το παρών ίσως θεωρηθεί για κάποιους ακατάλληλο για (ανηλίκους),καθώς το περιεχόμενο αναγνωρίζει ως αληθή μια άλλη ιστορία , μια άλλη Θρησκευτική προσέγγιση και μια άλλη πλανητική πραγματικότητα , ερρωσθε….

Εισαγωγη…

Αισθάνομαι την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στους:

• Τους ανθρώπους του Κ.Ε.Θ.(Κύκλου ερευνητών Θεσσαλονίκης) όπου έστω με τις λίγες έρευνες και αποστολές του σε ειδικά μέρη και παράξενους τόπους της πατρίδας μας(προτού διαλυθεί ο κύκλος),συνέβαλαν με την προσπάθεια τους σε τμήμα του παρόντος βιβλίου. Εύχομαι να είναι όλοι καλά και να περπατήσουν ευχάριστα και χωρίς εμπόδια στο μονοπάτι (άτρατο) της ζωής τους που επέλεξε ο καθένας.

• Την Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης για τη βοήθεια της στην έρευνα μου στα πολύτιμα αρχεία των εφημερίδων που διατηρεί, καθώς και ένα ευχαριστώ για την ανοχή που δείξανε στην παρακράτηση παραπάνω ημερών των βιβλίων της πολύ μεγάλης βιβλιοθήκης τους, που αποτελεί κόσμημα για την πόλη της Θεσσαλονίκης και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας.

• Τη σύζυγό μου Αθηνά, για την υπομονή που έδειξε κατά τη διάρκεια της ερευνητικής μου προσπάθειας, καθώς ο άντρας της έβλεπε τις περισσότερες ώρες τη βιβλιοθήκη και τα βιβλία του, παρά εκείνη. Τα τρία μου αγγελούδια Σωτήρη, Παρασκευή και Μάγδα, που με την παρουσία τους στη ζωή μου, με ενέπνευσαν να προσπαθήσω και να αγωνιστώ για έναν καλύτερο δικό τους αυριανό κόσμο.

• Τους Εκδότες μου για τη σωστή και μαραθώνια προσπάθεια διακίνησης του προηγούμενού μου αλλά και του παρόντος βιβλίου μου καθώς και την προσωπική τους βοήθεια σε διάφορα θέματα.

• Τη Διεύθυνση του καφέ ‘’Διέλευσης’’ και τους ανθρώπους που συχνάζουν εκεί, για τις ατελείωτες ώρες συζητήσεων σε διάφορα θέματα καθώς και για τα πνευματικά οφέλη και σκέψεις που αποκόμισα από εκεί, ακόμα ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους απλούς ανθρώπους ‘’της διπλανής πόρτας’’ που μου εμπιστεύτηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες και ανησυχίες. Το παρών βιβλίο θα ήταν αδύνατο να δημιουργηθεί χωρίς αυτούς.
Μέσα από αυτές τις λίγες γραμμές δεν θα μπορούσα να παραλείψω τους φίλους Αρχαιολόγους και σπηλαιολόγους που για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω τα ονόματά τους.
Άλλωστε, όπως είπαμε (τελούμε υπό κατοχή) η βοήθεια τους ήταν σημαντική στο να με πληροφορούν για κάθε ‘’ιδιαίτερο περιστατικό’’ που λαμβάνει χώρα στην περιοχή της βορείου Ελλάδος.
Τους ανώνυμους φίλους, που με τροφοδοτούσαν μέσω τηλεφώνου και e-mail για παράδοξα περιστατικά που συμβαίνουν σε διάφορα σημεία της πατρίδας μας.
Όλους τους ‘’ανθρώπους’’ που με τίμησαν με την αγορά του παρόντος βιβλίου σε εποχές χαλεπούς και δύσκολης οικονομικής κατάστασης, όπου οι ‘’κατασκευασμένες’’ ανάγκες κάνουν τους ανθρώπους να δυσκολεύονται στη διαβίωση τους.

Αγαπητή μου φίλοι και φίλες, έγραψα ότι έγραψα και θα γράψω από την ανάγκη να αποκρυπτογραφήσω κάποιες αλήθειες και να προσπαθήσω και εγώ μαζί με εσάς να κατανοήσω μερικά ‘’παράδοξα’’ και ‘’παραφυσικά’’ περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην ιερή χώρα του φωτός την ‘’ΕΛΛΑΣ ’’, με την επιθυμία να συμβάλλω και εγώ στη μαζική αφύπνιση και επαναδομοκατασκευή των μνημονικών μας κυττάρων.
Αν και εφόσον έχω κάνει κατά τη συγγραφή των βιβλίων μου κάποια λάθη, σας ζητώ συγνώμη, να είστε σίγουροι δεν έχω σκοπό να χειροτερεύσω την αντίληψή σας αλλά να τη δυναμώσω και να την καλυτερεύσω κατά το δοκούν.
Δεν ανήκω και δεν άνηκα ποτέ σε καμιά ξένη η ελληνική ‘’αδελφότητα ή οργανισμό’’ καθώς και αποποιούμαι πάσης πολιτικής τοποθέτησης από τα ‘’Ελληνικά ‘’ πολιτικά κόμματα, εγώ αναζητώ τον ‘’άνθρωπο’’ ως άλλος Διογένης στηριζόμενος σε πλάτες ‘’Γιγάντων ‘’, των Ελλήνων κλασικών ιστορικών, φιλοσόφων και σκεπτικιστών, των ‘’ανθρώπων’’ με ανοιχτό μυαλό, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις καθώς και των σύγχρονων ερευνητών και αναζητούντων ξένων και Ελλήνων, που προσπαθούν και αυτοί με την ενασχόλησή τους με παρόμοια θέματα, να προσεγγίσουν το άγνωστο και το μυστηριώδες.

Τιμώ για την προσφορά τους αυτή τους:

• Τον Νικόλαο Πολίτη (πατέρα της Ελληνικής λαογραφίας).
• Ιωάννη Πάσσα ( εκδότη της Ελληνοκεντρικότερης και της πιο αξιόπιστης εγκυκλοπαίδειας, του Ήλιου).
• Ιωάννη Γιαννόπουλο.
• Παντελή Γιανουλάκη, καθώς και όλους εκείνους, γνωστούς και άγνωστους, ερευνητές και συγγραφείς από όλο τον κόσμο που συμβάλουν στην έρευνα για το άγνωστο και την αποκρυπτογράφηση της αλήθειας.


''Απελευθερομενος από το πραγματικο ,μπορεις να γινεις πραγματικοτερος του πραγματικου υπερπραγματικος''

jean Boudrilard,

Η Διαφανεια του κακου.


Εισαγωγή στο…ξύπνημα


Ανοίγω τα μάτια… και ξυπνώ ενώ κοιμάμαι και βλέπω πολλούς να κοιμούνται ενώ ζουν σε έναν πραγματικό και συνάμα ψευδή λήθαργο. Δειλά τολμούν να κλείσουν τα μάτια στο ρεαλισμό του <<αληθινού>> ξυπνήματός τους και να αρνηθούν την πραγματικότητα του ξύπνιου τους.
Τους είπαν να κλείνουν τα μάτια στον <<ύπνο>> και να τα ανοίγουν όταν <<ξυπνούν>>.
Κάποιοι όμως ξύπνησαν νωρίτερα, από την <<αλήθεια>> και άφησαν πίσω κάποιους να συνεχίζουν να ξυπνούν μέσα σε <<ύπνους>>.
Ο ύπνος…τι είναι ο ύπνος;
Οι Αρχαίοι ισχυρίζονταν ότι ο ύπνος είναι ένας μικρός θάνατος, αλλά τί είναι ο θάνατος;
Ο Επίκουρος φιλοσοφώντας το θάνατο έλεγε ότι είναι μάταιο και ανόητο να φοβόμαστε κάτι για το οποίο μας είχε συμβεί (αν μας είχε συμβεί…) προτού γεννηθούμε, χωρίς να το θυμόμαστε…
Αλλά μήπως, δε φταίμε εμείς για το φόβο του θανάτου…;
Μήπως κάποιοι εμφύτευσαν έντεχνα αυτήν την τεχνική σκιά, ώστε να μας κάνουν να είμαστε ανασφαλείς;
Μήπως κάποιοι που εμπορεύονται τον θάνατο αλλά προτιμούν τη <<ζωή>>;
Το βιβλίο αυτό είναι η άλλη όψη του ξυπνήματος που τόσα χρόνια ζούμε ενώ κοιμόμαστε.
Είναι το δεύτερο βιβλίο(φάκελος Ε), που δείχνει την πραγματικότητα…μιας άλλης Ελλάδας που τη βιώνουμε καθημερινά, αλλά διστακτικά τη συζητάμε.
Είναι και γίνεται ένας πομπός αλλά και δέκτης, συχνοτήτων πέραν αυτής που έμαθαν τα δικά μας τρανζιστοράκια να πιάνουν.
Ο δείκτης της βελόνας εδώ μέσα φεύγει για λίγο από τη θέση του και ενώ ακούγαμε τα συμβατικά νέα και τα σαχλοτραγουδάκια-εντολές-, ο σταθμός <<χαλάει>> και πιάνει <<χιόνια>> και παρεμβολές, από τον κόσμο αυτονών, που πιάνουν άλλον ή άλλους σταθμούς…
Το βουητό γίνεται ήχος, ο ήχος μηνύματα, τα μηνύματα ενέργειες, οι ενέργειες δεν γνωρίζω ακόμα…
Το μυαλό ανοίγει, η κεραία σταματά να δέχεται εντολές από κάποιο ψυχικό όπλο, γίνεται το ίδιο όπλο, τίνος όπλο, αυτό το γνωρίζω…
Στο πεζοδρόμιο που νομίζουμε ότι περπατούμε, συναντούμε ανθρώπους να μας φωνάζουν φιλικά με το όνομά μας ενώ δεν τους γνωρίζουμε και πολλοί είναι αυτοί πού γουρλώνουν τα μάτια τους βιώνοντας ένα φαινόμενο <<ντε ζα βι >> λέγοντας τρελά και φωναχτά…(αυτό το έχω ξαναζήσει).
Η άγνωστη έλξη να κοιτάμε τον ουρανό πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας μας θυμίζει κάποια ίσως αστρική καταγωγή μας…

Αλλά είμαστε οι μόνοι που αλλάζουμε;

Προγονικά γενετικά χαρακτηριστικά κάποιους τους κάνουν πλέον ορατούς στα μάτια των ανθρώπων και το παραμύθι-αλήθεια λαμβάνει σιγά -σιγά τέλος.
Δε φταίω εγώ και οι άλλοι άνθρωποι αν δεν μπόρεσαν τα ανθρωποειδή τελικά να νικήσουν τη συνείδηση, την οποία ποτέ δεν έλεγχαν και είναι μοναδικό ανθρώπινο προνόμιο.
Ας μάθαιναν…

Μέσα σε αυτό το βιβλίο…
Το φως πέφτει και η λογική αρχίζει να χλομιάζει.
Αφήνει πόρτες ανοιχτές στο νου, που βολοδέρνει σε κόσμους που το κάθε ψέμα με αλήθεια μοιάζει.
Κάποιοι συναντούν τους <<εαυτούς>> τους, ενώ άλλοι μιλούν με <<οντότητες>>,.
Πολυδιαστατικές πύλες ενεργοποιημένες πια, φέρνουν πνεύματα, αερικά και αγγέλους, από μακριά και από κοντά…
Δαιμονισμένα προσπαθούν κάποιοι μισάνθρωποι να δέσουν τους ανθρώπους με μάγια-ενέργειες, ώστε να τους ξανακερδίσουν την ώρα που κάποιοι βιώνουν το θάνατο και θυμούνται…
Οι φράσεις:
Μη μιλάς, μην ακούς, μη βλέπεις, σε αυτές τις σελίδες δεν υπάρχουν…
Και δεν υπάρχουν όχι γιατί το επέλεξα εγώ να το κάνω, αλλά γιατί πιστεύω ότι το αναγνωστικό κοινό, ξύπνησε από τον ύπνο του τελικά και τα όποια μαγικά δεσίματα μας είχαν πνευματοδέσμιους, άρχισαν να λύνονται…
Από έναν ύπνο που του επέβαλε το ξύπνιο και μη ανθρώπινο κοινωνικοπολιτικοθρησκευτικό κατεστημένο…
Φωνές μες στο κεφάλι μας, μας λένε, <<Γνωρίζουμε ποιοι είστε, τώρα ξέρουμε και τι σκέφτεστε>>…
Και εμείς σας γνωρίζουμε, σας μάθαμε, να είστε σίγουροι, όπως και γνωρίζουμε πλέον ποιοι πραγματικά είμαστε εμείς …

Το γένος των ανθρώπων!

Βρικόλακες, φαντάσματα, Επαφές με …αγγέλους από μακρινούς πλανήτες, Ελληνική συνωμοσιολογία, φορτεανά φαινόμενα, Κρυπτοζωολογία, Λυκάνθρωποι και ιστορίες που σου παγώνουν το αίμα, θρύλοι της πόλης, θαύματα, Ειδικά μέρη και άγνωστοι τόποι πάνω και κάτω από την επιφάνεια της Ελληνικής γης, ζωντανεύουν μέσα από πραγματικές αφηγήσεις συμπολιτών μας, ανθρώπων της διπλανής πόρτας…
Και όλα αυτά είναι απλώς λίγα από αυτά που θα επακολουθήσουν στους επόμενους Ε-Φακέλους.

Μα πρόσεχε, κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι στο χορό τους οι νεράιδες μη σε παρασύρουν, γιατί γλυτωμό από δαύτες δεν έχεις.
Όσους αιώνες οι καλικάτζαροι το δέντρο της γης κόβουν, τόσα μερόνυχτα μαζί τους θα χορεύεις.
Και το μεγάλο, στρατηλάτη, τον Χάροντα, στο διάβα σου αν συναντήσεις, συμπάθα τον. Των θεών υπηρέτης και δαύτος είναι.

Γιατί σε αυτήν τη χώρα, πεθαίνουν λίγα και ζωντανεύουν… πολλά.

Καλή ανά-γνωση…

(Επίγονος)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α


<<ΣΥΝΗΘΕΣ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΛΙΝ Η ΕΘΝΟΣ ΕΠΙΚΕΙΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΜΕΓΑΛΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑΤΑ >>

ΗΡΟΔΟΤΟΣ : KZ.




Το Μυστηριώδες Όρος Βούζερη… και ο θρύλος μιας νέας συνομωσίας.

Τα τελευταία χρόνια η Θεσσαλονίκη έγινε τόπος συγκρούσεων σε πολλά επίπεδα, από τη διάσκεψη των ευρωπαίων ηγετών που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκιδική και αποτέλεσμα της ήταν, να ντυθεί με σύννεφα και φλόγες αυτή η πόλη και να ζήσει συλλήψεις και καταστροφές, μέχρι τις εξελίξεις με συνoμωσιολογικά σενάρια που θέλουν τη Θεσσαλονίκη να παίζει…σημαντικό ρόλο στις οικονομικές εξελίξεις των Βαλκανίων.
Κάποιες άλλες…Θεωρίες συνωμοσίας την τελευταία 10 ετια θέλουν τη Θεσσαλονίκη, χώρο ισχυρής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, (για αυτό και οι συχνές εμφανίσεις UFO στον ουρανό της πόλης;) καθώς και πεδίο μάχης ανάμεσα σε γήινους-εξωγήινους-εσωγήινους, μυστικούς πράκτορες ξένων χωρών, αλλά και μιας αόρατης αρχής που καλεί αποκρυφιστικές ομάδες από όλη την Ελλάδα ώστε για… άγνωστο σκοπό να ενεργοποιηθούν στη νύμφη του Θερμαϊκού.
Χωροχρονικές πύλες κατά του επαφικούς της πόλης ενεργοποιούνται στα ξαφνικά και εξωδιαστασιακές οντότητες λέγεται ότι… κυκλοφορούν ανάμεσά μας!.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από κάποια αρχή…


<<ΤΟ ΔΕ ΞΥΜΠΑΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ…>>
(Θουκυδίδης. Ιστορία.Β.99)


Η πόλη της Θεσσαλονίκης χτίστηκε από τον Κάσσανδρο το 315π.χ και ο θρύλος λέει ότι για να χτίσει αυτήν την πόλη <<αναγκάστηκε>> να καταστρέψει 26(πολίσματα) μικρούς περιφερειακούς αρχαιότερους οικισμούς ώστε να αναγκάσει τους κατοίκους αυτών των περιοχών να μετοικίσουν στη νεοσύστατη πόλη!
Η περιοχή που χτίστηκε η Θεσσαλονίκη, θέλει την αρχαιότατη πόλη <<Θέρμη>> να είναι ο προκάτοχος της πόλης του Κασσάνδρου, όπως ομολογεί ο Στράβωνας στα Γεωγραφικά VII,24:

<<Μετά τον Αξιόν ποταμόν η Θεσσαλονίκη εστί πόλις, η προτέρον Θέρμη εκαλείτο>>.
Το όνομα της Θέρμης αναφέρεται και από άλλους αρχαίους συγγραφείς ως <<Θέρμη, πόλις Ελλήνων Θρηικών>>.
Μια ακόμα παλαιότερη ονομασία της περιοχής φέρεται να είναι το επίθετο <<Άλια>> που σημαίνει παραλία, θάλασσα κ.α.
Σημ.* εκτός από τη Θεσσαλονίκη και η Θεσσ-αλία σχετίζεται με το επίθετο ή συνθετικό Άλια, (ίσως γιατί λέγεται ότι ο κάμπος της Θεσσαλίας κάποτε ήταν Θάλασσα-Άλια), αλλά ίσως και γιατί για μερικούς και η Θεσσαλία, διαθέτει ισχυρότατο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο(*βλέπε Μαγνησία), όπως και η Θεσσαλονίκη. Αυτό θέλουν οι συνομωσιολόγοι να ισχύσει, όπως θα καταλάβετε παρακάτω…
Οι (λογικοί) λόγοι που έκαναν τον Κάσσανδρο να διαλέξει το χώρο αυτό για το χτίσιμο της πόλης, ήταν η πλούσια πεδιάδα, η ήρεμη και ανοιχτή προς το νότο θάλασσα και τα κοντινά μεγάλα ποτάμια που εξασφάλιζαν την επικοινωνία με το βορρά.
Πολλοί αρχαιολόγοι τοποθετούν την πόλη της αρχαίας Θέρμης είτε στην παραθαλάσσια τοποθεσία όπου βρίσκεται το Καραμπουρνάκι-Καλαμαριά(όπου εκεί πλησιάζει και η ονομασία Άλια), είτε στην περιοχή κοντά στη σημερινή Θέρμη(από όπου πιστεύεται ότι πήρε το όνομα από τις θερμές υπόγειες πηγές).
Στους αρχαίους καιρούς το τμήμα της κεντρικής Μακεδονίας νοτιοανατολικά του Αξιού λεγόταν Μυγδονία.
Στα όρια της Μυγδονίας με τη Χαλκιδική, υπήρχε το όρος Κίσσος(ονομαζόταν αρχαϊκά το όρος Χορτιάτης),που στους βυζαντινούς χρόνους ονομάστηκε Χορταϊτης ή Χορτάτης από τη μονή Χορταϊτου ή Χορτάτου, που ήταν κτισμένη σε βόρειο πλάτωμα του όρους.
Αργότερα λόγω παραφθοράς το Χορταϊτης έγινε Χορτιάτης. Κισσός σήμερα ονομάζεται μόνο η υψηλότερη κορυφή του, όπου βρίσκονται τα ραντάρ της πολεμικής αεροπορίας. Όρος Κάλαυρος(πολλοί συγγραφείς και ερευνηταί ονομάζουν Κισσό και το όρος Κάλαυρος ), χωρίς να το διαχωρίζουν θεωρώντας το σαν κυκλική συνέχεια του ίδιου όρους
Το όρος Κάλαυρος είναι το φυσικό σύνορο της περιοχής που χωρίζει το νομό Θεσσαλονίκης από το νομό της Χαλκιδικής…έρεε ο ποταμός Άνθεμους, ο οποίος είχε τις εκβολές του στο Θερμαϊκό κόλπο, ανάμεσα στις πόλεις Θέρμη και Αινεία(Σημ.Αρχαία πόλη κοντά στο Καραμπουρνάκι(καραμπουρνού)).
Από το όνομα του ποταμού ολόκληρη η περιοχή της κοιλάδας και της ενδοχώρας ονομαζότανε <<Άνθεμους>>,(έτοιμος τόπος γεμάτος λουλούδια ή στολισμένο με άνθη). Επίσης υπήρχε και πόλη Άνθεμους προς το εσωτερικό του ποταμού, της οποίας τα ίχνη την τοποθετούν μεταξύ της σημερινής Γαλάτιστας και των Βασιλικών.

Η περιοχή από την αρχαιότητα έως σήμερα είναι από τις ομορφότερες και ο μεγάλος κάμπος από τις ακτές του Θερμαϊκού έως την περιοχή της Γαλάτιστας, σε μαγεύει από την ομορφιά του και σε κάνει να αισθάνεσαι συνεχιστής του ανω-θρώσκω(σημ. θρώσκω: πηδώ και βλέπω προς τα πάνω. Ανω-θρώσκω:πηδώ να φτάσω πιο ψηλά, κυρίως πνευματικά), του ανθρώπου.

Τι σύμπτωση…από τις δυο αυτές λέξεις, κατά μια εκδοχή, προήλθε η λέξη<<άνθρωπος>>.
Στο σημείο αυτό μπορώ να προσθέσω μια ακόμη σύμπτωση. Στη μια πλευρά αυτής της κοιλάδας, βρίσκεται το όρος Κάλαυρος, που η μία πλευρά του βλέπει τη Χαλκιδική <<Πετράλωνα >>, όπου ο ανθρωπολόγος κ.Πουλιανός, τοποθέτησε τον πρώτο άνθρωπο τον λεγόμενο <<αρχάνθρωπο>>…


Η Θεσσαλονίκη και γενικά όλη η περιοχή του Αμθέμουντα έγινε όνειρο κατάκτησης από πολλούς λαούς, από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Πέρσες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Σαρακηνοί, Τούρκοι και μετέπειτα οι λεγόμενοι <<σύμμαχοι>>, οι στρατιές του άξονα και ξανά οι <<σύμμαχοι>> και ούτο καθεξίς…
Την περιοχή της Θεσσαλονίκης και γενικά του Ανθεμούντα τη φαντάστηκαν και οι Εβραίοι(*Ε-ΒΟΩΤΗ-ΡΕΟΥΝ;) σαν <<τη δική τους Εδέμ>>.
Λέγεται δε ότι δεν ήταν τυχαία, η άφιξη τόσων πολλών Εβραίων στην περιοχή όλους αυτούς τους αιώνες, αφού σχεδίαζαν πολλές φορές μερικοί <<σκληροί Σιωνιστές>> εδώ τη δημιουργία του δικού τους κράτους.
Αλλά αυτά είναι ένα θέμα, το οποίο αφήνω ανοικτό και ίσως… κλείσει, στο τέλος του παρόντος βιβλίου.
Τα χρόνια περνούσαν και η περιοχή παρέμενε ουσιαστικά Μακεδονική δηλαδή Ελληνική.
Ο Άνθεμους ήταν η αγαπημένη περιοχή των αρχαίων Μακεδόνων βασιλέων. Όπως αναφέρει ο Δημοσθένης, όλοι οι Μακεδόνες βασιλείς τον διεκδίκησαν .

Είχε δηλαδή ο Άνθεμους , σαν περιοχή, <<ιδιαίτερη σημασία>> για όλους τους Μακεδόνες βασιλείς που τη θεωρούσαν προσωπική τους ιδιοκτησία, γενικά δηλαδή κάτι σαν βασιλικό κτήμα.
(*πιστεύω ότι και η τοποθεσία των Βασιλικών που βρίσκεται στο κέντρο της περιοχής πήρε το τοπωνύμιό του από την προηγούμενη μου θεώρηση).



Ο Αλέξανδρος, όπως συνήθιζαν όλοι οι Μακεδόνες βασιλείς, πήγαινε πολλές φορές στα όρη Κισσός και Κάλαυρος και (κυνηγούσε)…
Επίσης επισκέπτονταν τον Ανθεμούντα για να δει του <<ευγενείς>> φίλους του.
Είναι γνωστό ότι την πιο σπουδαία θέση στην οργάνωση του Μακεδονικού στρατεύματος του Φιλίππου Β και μετέπειτα του Μ.Αλεξάνδρου, την κατείχε το ιππικό των <<εταίρων>>.
Οι ιππείς άριστα εκπαιδευμένοι προέρχονταν από τις εύπορες τάξεις των γαιοκτημόνων και ονομάζονταν Εταίροι.

(*Κατεμέ ήταν μια έμπιστη πολεμική αδελφότητα που επιφανή μέλη της ήταν και ο Αλέξανδρος και ο πατέρας του, το ιππικό των εταίρων του Μ.Αλεξάνδρου, ήταν αυτό που εισέβαλε στην Ασία…)

Η ίλη του Ανθεμούντα (Ανθεμούσια ίλη) διακρίθηκε σε όλες τις μάχες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Προς τιμή δε των ανδρών αυτών, μια πόλη στην <<Μεσοποταμία>> ονομάστηκε Ανθεμουσία ή Ανθεμούσιας.
Η δε πόλη αυτή απείχε 24 χιλιόμετρα από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας.
(*κατά την εγκ.Ελευθερουδάκη, τομ.3σελ.130 ).

Η έρευνα μου για την <<στρατιωτική αυτή>> αδελφότητα, μου έδειξε ότι η Ανθεμούσια ίλη σχετίζεται άμεσα με το επίλεκτο σώμα (Πυλώρους), που άφησε ο Μέγας Αλέξανδρος σαν ιερούς φύλακες της περιοχής του Αφγανιστάν.
Στο σημείο αυτό δε λέγεται ότι <<σφράγισε>>, (άορνο πέτρα), γιατί σκοτώθηκαν πολλοί εκλεκτοί νεαροί συμπολεμιστές του.

Τι ήταν αυτό που σφράγισε ο Αλέξανδρος στην Ασία;
Τι σχέση έχει με το Μυστηριώδες όρος που βρίσκεται στη μυθική πεδιάδα του Ανθεμούντος;


(Χαρτης τις εκστρατειας του Μ.Αλεξανδρου και απεικονιση των οντων που συναντισε…)



Να είστε σίγουροι/ες δε θα έγραφα για αυτό το θέμα αν δεν είχα καθημερινή σχεδόν ενημέρωση νέων στοιχείων από κάποιον <<ιδιαίτερο>> Θεσσαλονικιό, περί υπάρξεως <<Αστρικού διαύλου>> ή <<Πύλης>> σε κάποιο όρος ή λόφο της περιοχής, της αρχαίας Άνθεμους που σήμερα αλλά και τα επόμενα χρόνια έχει γίνει… πεδίο αναφοράς για πολλούς και γίνονται(μάχες) ώστε η συγκεκριμένη περιοχή να αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς ή να (ξυπνήσει)-ενεργοποιήσει έναν δίαυλο που σχετίζεται με ενεργειακές πύλες και όχι μόνο…

(φωτο: η συγκεκριμένη πόρτα, πύλη 100% μάρμαρο βρέθηκε στην περιοχή, ευδιάκριτο είναι νομίζω το σύμβολο Ε που κοσμεί την (πύλη)).
Μια συμπτωματική αναφορά την εποχή που κατέβαινα στην Αττική γη, για να ερευνήσω τα εκεί μυστήρια, με έκανε να ασχοληθώ εντονότερα με το θέμα, μαζί με άλλους Βορειοελλαδίτες ερευνητές.
Εκείνη η πληροφορία πριν 5 χρόνια σχεδόν, μαζί με τα στοιχεία των μετέπειτα μηνών που συνέλεξα, έκαναν το ενδιαφέρον μου να γίνει …γραφή, σε ένα ανανεωμένο φάκελο Ε που ασχολείται με <<εν-δια-φέρων>> θεματολογία και δε φοβάται την πληροφόρηση…
Σε αυτά λοιπόν τα πλαίσια της ενημέρωσης, εν-δια-φέρων στοιχείων που γεννήθηκαν και γεννιούνται συνέχεια, σας πηγαίνω ένα ταξίδι 5 έτη πριν…

Οταν μάθαινα την πρώτη πληροφορία…

ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ… ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ

Ήταν τότε… που κατεβήκαμε τέσσερις βορειοελλαδίτες ερευνητές, όλο πάθος για έρευνα, στην περιοχή της Πεντέλης, για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι, τα παράξενα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα εκεί, από την ύστερη αρχαιότητα έως και σήμερα.
Όταν το βράδυ φτάσαμε με το συρμό του ΟΣΕ στο σταθμό Λαρίσης, δειπνήσαμε με γνωστό συγγραφέα των Αθηνών και κατά τη διάρκεια του γεύματος μάθαμε μια παράξενη πληροφορία…
Αν και τα στοιχεία που πήραμε ήταν ελειπή έως μπερδεμένα, ήταν αρκετά για να μας κάνουν να ξεκινήσουμε μια καλή έρευνα.
Εκεί…
Εκεί στην περιοχή της Θεσσαλονίκης…
Κοντά στην τοποθεσία που βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας, υπάρχει ένας λόφος…
που ονομάζεται…
ΒΟΥΖΕΡΗΣ!
Ένας παράξενος λόφος που ποτέ δεν πιάνει χιόνι και πολλοί άνθρωποι και όχι μόνο!... σχετίζονται με αυτόν…
Αν και κουρασμένοι από το πολύωρο ταξίδι με το τρένο, η πληροφορία αυτή, ήταν αρκετή για αρχή, να μας κάνει όλους να κοιταχτούμε έντονα…, λες και μια έντονη μικρή ηλεκτρική εκκένωση μας είχε διαπεράσει.
Τι στο καλό, εδώ είχαμε κάνει 600χλμ, για να ερευνήσουμε ένα μέρος και να έχουμε κάτι τόσο μυστηριώδες μέσα στα πόδια μας, φυσικά και θα πάμε με την πρώτη ευκαιρία μόλις γυρίσουμε είπαμε.
Θα έλεγα κυριολεκτικά <<θα έλεγα τηλεπαθητικά>>, μόνο που κοιταχτήκαμε, (άλλωστε τα πολλά λόγια είναι φτώχια που λένε), μια ματιά αρκούσε…
Ο εν-δια-φέρων συνομιλητής μας, ενώ από την μια μας έδωσε την πληροφορία από την άλλη, λες και ήθελε να ανακαλύψουμε εμείς τις σχετικές διασυνδέσεις με το παράξενο αυτό μέρος.
Δηλαδή, δεν γνωρίζαμε ούτε το ιστορικό της περιοχής ούτε του τι ουσιαστικά θα συναντήσουμε, παρά μόνο μερικούς κώδικες, με μισό κρυμμένες προτάσεις και αόριστη συνομολογία…

Στο εσωτερικό του λόφου…
Υπάρχει ένα σκάφος…
Εν ενεργεία...!

Στην περιοχή, έγινε μια προσπάθεια πριν χρόνια, να δημιουργηθεί ηρώο Εβραίων μαρτύρων του λεγόμενου ολοκαυτώματος και το μέρος να πέσει στα χέρια τους. Αλλά από Ε-πιέσεις!, το κυρίως μέρος δεν μπόρεσαν να το πάρουν…
Στην ευρύτερη περιοχή έχουν αγοραστεί όμως δεκάδες εκτάσεις γης από Εβραίους της Θεσσαλονίκης, για να χρησιμοποιηθούν, ως ένα ιδιαίτερο γκέτο!, το οποίο θα φιλοξενήσει τους χιλιάδες Εβραίους της διασποράς από την πάλε ποτε Σοβιετική Ένωση!
Τόπος κατοικίας τους για τα επόμενα χρόνια, όπου θα υπάρξει το μεγάλο κύμα Εβραίων εποίκων από τη Ρωσία.
Το μέρος είναι ιδιαίτερο…
Να προσέχετε !
*Η περιοχή κάτω από το Βούζερη… είναι έτοιμη να δεχτεί, μεγάλους οικισμούς.

( παρατηρήστε την περιοχή όπου μέχρι και οι δρόμοι έχουν τελειώσει).

Φωτο .Η περιοχη με τους χαραγμενους δρομους που θα δεχθη το κυμα μεταναστων απο την Ρωσια.


(εικονα ,Ηρακλης και Βουσιρις)

*(Σημ. αν και δε θέλω να κάνω από τώρα παρατηρήσεις σε θέματα αριθμολεξίας μπαίνω στον πειρασμό να σας πω για τη λέξη ΒΟΥΖΕΡΗΣ =792=ΒΟΥΣΙΡΙΣ=βουσιρίδες(απόγονοι του Βούσιρι) που αναφέρεται στο μύθο που θέλει το θεό Ποσειδώνα(Πατέρα διαφόρων τεράτων) να έχει γιους τον Αντάιο και τον Βουσίρι.
Ο τελευταίος έγινε ξακουστός από τα κατορθώματά του στην Αίγυπτο.
Όπως ο Ανταίος έτσι και αυτός σκότωνε τους ξένους που είχαν την ατυχία να αποβιβάζονται στη χώρα του.
Αυτό συνήθιζε να το κάνει όπως έλεγαν, σε πολύ εξαιρετικές περιστάσεις.
Κάποτε ταλαιπωρούσε την Αίγυπτο η πείνα για εννιά ολόκληρα χρόνια, όταν ο μάντης Φράσιος που είχε έρθει από την Κύπρο, είπε στον Βούσιρι, ότι αν θυσίαζαν έναν ξένο στο βωμό του Δία, θα ξαναρχόταν η αφθονία στη χώρα.
Το πρώτο θύμα που προσέφεραν στον άρχοντα του Ολύμπου, ήταν φυσικά ο ίδιος ο Φράσιος κι ύστερα τον κάθε ξένο που επισκεπτόταν τη χώρα.
Όταν ο Ηρακλής έφτασε στην Αίγυπτο, ο Βούσιρις του επιτέθηκε, τον έδεσε και τον οδήγησε στο βωμό του Δία.
Ο Ηρακλής όμως, έσπασε τα δεσμά του , σκότωσε τον Βούσιρι και όλους τους αυλικούς του.
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο ο Βούσιρις, λίγο πριν φτάσει στην Αίγυπτο ο Ηρακλής, είχε στείλει ληστές να απαγάγουν τις εφτά Ατλαντίδες (Εσπερίδες).
Στην επιστροφή τους όμως, αφού εκπλήρωσαν την αποστολή τους, ο Ηρακλής τους συνάντησε, τους σκότωσε κι έφερε πάλι τα κορίτσια πίσω στον πατέρα τους).

*πηγή JEAN RICHEPIN

(ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, ΣΕΛ.72
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΥ - ΑΘΗΝΑ 1998)
Υποσημ.ο μύθος κατά εμέ είναι κωδικοποιημένος.


*ΣΗΜ. Το ηρώο (Εβραίων μαρτύρων-Μνημείο του Εβραικού Ολοκαυτώματος)τελικά τοποθετήθηκε
στην Πλατεία Ελευθερίας, Θεσσαλονίκη (γωνία Βενιζέλου με Κουντουριώτου).

Στη συνέχεια μας αφηγείται ο συγγραφέας, ότι κάποτε έβαλε μια ψυχική-επαφική γυναίκα, φίλη του, να βγάλει τα ρούχα της και να περπατήσει ολόγυμνη στο χορτάρι της περιοχής αυτής, ώστε μη φορώντας τίποτα επάνω της, να του πει για τη <<δύναμη του μέρους>>.
Τη συνέχεια της ιστορίας <<με τη μυστηριώδη γυναίκα>> δεν τη γνωρίζω, γιατί ο αφηγητής θεώρησε σκόπιμο να μη μας την αποκαλύψει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι, (επειδή έτυχε να τη γνωρίσω περιστασιακά και να κουβεντιάσω μαζί της, κάποιο βράδυ ενός χειμώνα, σε ένα καφέ της πλατείας Αριστοτέλους), ότι από την εξωτερική της εμφάνιση και μόνο ο οιοσδήποτε καταλάβαινε πως επρόκειτο για μία γυναίκα <<ιδιαίτερη>> , που έκπεμπε φως με αφύσικη δύναμη.

Ένα από τα αξιοσημείωτα που αφορούσαν εκείνη και έλαβε χώρα το χειμωνιάτικο εκείνο βράδυ, ήταν η παράδοξη θα έλεγα γαλήνια ομορφιά της, που έκανε πολλούς της νυχτερινής μας παρέας, να την παρομοιάσουν με <<Νεράιδα>> ή με μια αλλόκοσμη πανέμορφη οντότητα που είτε υπάρχει σε μια άλλη διάσταση, είτε δεν ανήκει σε αυτόν τον <<πλανήτη>>.
Τα ξανθά υπέροχα μαλλιά της και το όμορφο πρόσωπό της, είχε το παράδοξο να αυξομειώνει τη φωτεινότητα της και να στέλνει σε όλους μας μια αύρα καλοσύνης και θετικής ενέργειας.
Έκτοτε δεν την ξαναείδα έως και σήμερα, αν και σε επικοινωνία που είχα με <<ιδιαίτερους>> ανθρώπους, έμαθα πολλές σχετικές παράξενες ιστορίες για τη μυστηριώδη γυναίκα, που δε θα ήθελα τώρα να αναφέρω για ευνόητους λόγους…
(κάποια στοιχεία θα βρείτε στο πρώτο μου βιβλίο Ε-FILES).

Έτσι λοιπόν, με μασημένα στοιχεία για την περιοχή και με πολλή συνομοσιολογία, κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ…

Όταν μετά από δύο μέρες είχαμε ολοκληρώσει την έρευνα μας και γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη, ο δαίμονας της αναζήτησης με έκανε να ψάξω για την περιοχή του Βούζερη, καθώς και τα παράγωγά του, αν υπήρχαν, αλλά και να σταθώ λίγο στα γραφόμενα της ιστορίας μέσα από παλιά και νέα βιβλία.

*Σημ.Η έρευνα για την περιοχή της Πεντέλης, αλλά και ευρύτερα της Αττικής γης, καθώς και τα συμπεράσματα αυτής… θα δημοσιευτούν εν καιρώ από το συγγραφέα, όταν αυτός το κρίνει αναγκαίο για συνομοσιολογικούς λόγους!


ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΥΘΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟ-ΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ!



Η περιοχή που αφορά τη <στοχοποιημένη>> τοποθεσία, ανήκει ουσιαστικά στα σύνορα του νομού Θεσσαλονίκης και του νομού Χαλκιδικής.

Σε έναν Νομό, που κατά τα μυθολογικά έπη έγινε η μάχη μεταξύ των Γιγάντων και των Ολύμπιων.


Ανακάλυψη Γιγάντιου σκελετού στη Σ. Αραβία που αποκάλυψε την ύπαρξη στην αρχαιότητα τέτοιων πλασμάτων. Στην περιοχή της Χαλκιδικής (τόπο της μάχης των Ολυμπίων) αναφορές αποκαλύπτουν ότι και στη Βόρεια Ελλάδα υπήρξαν τέτοιοι σκελετοί, που φυσικά φυγαδεύτηκαν εν μια νυκτί από ξένες και Ελληνικές υπηρεσίες, αρχαιολογικές και μη…


Αυτή η παράξενη γη (Σπήλαιο Πετραλώνων, δυτικά του Γαλαρινού, στην πίσω πλαγιά του όρους Κάλαυρος) που φιλοξένησε <<τον πρώτο άνθρωπο>> κατά τον ανθρωπολόγο κ.Πουλιανό, ήταν και το μεγαλύτερο πεδίο μάχης ανάμεσα σε Γίγαντες, οι οποίοι είχαν τεράστιες δυνάμεις, ήταν από τη μέση και κάτω <<ερπετά>>.
Αυτοί λοιπόν εναντιώθηκαν κατά των Ολύμπιων Θεών και φυσικά ηττήθηκαν.
Σημείωση: στη σημερινή Ελληνική βιβλιογραφία, θα συναντήσετε πολλούς τίτλους βιβλίων, με θεωρίες όπως: ότι οι Έλληνες και λοιποί (λαοί), κατάγονται από εξωγήινους εποίκους που ήρθαν κάποτε στη γη και ότι βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο, από την αρχαιότητα, με άλλους λαούς(και αυτοί με εξωγήινη καταγωγή) αλλά με διαφορετική μορφή… και ονομάζονται οι μεν (Ολύμπιοι, Ανδρομέδιοι, Ελ, Ελλάνιοι, κ.α.)- ανθρώπινη εμφάνιση και οι δε (Ερπετοειδής, Βοιώτιδες(από τον Ε-Βοώτη), Δρακονιανοί, Οφιογενείς, κ.α.)-Δίφυοι όντα, που μοιάζουν τα Ερπετά.

Η Θεσσαλονίκη αλλά και περιμετρικά αυτής, βάση αρχαιολογικών ερευνών, φαίνεται ότι ήταν διάσπαρτη από οικισμούς(χιλιετιρίδες), πριν από την ίδρυση της πόλης.
Αυτοί οι αρχαίοι οικισμοί ονομάζονται σήμερα τούμπες, από την μορφή του κωνικού και τραπεζόσχημου λόφου, που έχουν σχηματίσει τα αλλεπάλληλα ερείπεια εγκαταστάσεων που χρονολογούνται στη διάρκεια των νεολιθικών χρόνων.




Σε μια έκδοση του Υπουργείου Πολιτισμού σε συνεργασία με το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης, εκδόθηκε ένα έντυπο ως αφιέρωση στα 2300 χρόνια της πόλης, όπου εντός του φιλοξενείται ένας χάρτης του νομού Θεσσαλονίκης με τους προϊστορικούς οικισμούς και τις κυριότερες Τούμπες της περιοχής.
Στο χάρτη αυτόν που παραθέτω παραπάνω φαίνεται καθαρά ότι η περιοχή των Βασιλικών, φιλοξένησε ή ακόμα φιλοξενεί έναν από τους αρχαιότερους… οικισμούς.
Σχετικά με την προέλευση των κατοίκων, με τις μέχρι τώρα αναφορές, φέρονται όντος ως αρχ-άνθρωποι
(οι πρώτοι άνθρωποι) και αν μπούμε στη λογική της σημερινής νέο-μυθολογίας…
κάπου εδώ πρέπει να προσγειώθηκε κάποιος πρόγονός μας… από το δια-στημα!


Φωτο. Τάφοι και ανασκαφές της περιοχής


Αλήθεια… γνωρίζετε την ιστορία του ονοματος...ΣΤΑΓΕΙΡΑ
Λέει λοιπόν… ο μύθος, ότι τα Στάγειρα δεν ήταν η πραγματική πατρίδα του Αριστοτέλη,
(κατά τον κ.Λευκοφρύδη στο βιβλίο του ΟΡΓΑΝΟΝ), απλώς ότι ο Αριστοτέλης βρέθηκε σε εκείνη την περιοχή της Μακεδονίας για πρώτη φορά… ερχόμενος από τον πλανήτη…ΜΙ-ΛΑΓΟΥ!
Ερχόμενος λοιπόν ο Αριστοτέλης μέσα σε έναν ιπτάμενο δίσκο, έτυχε της παρατήρησης κάποιων χωρικών καθώς το ουράνιο αντικείμενο, περιστρεφόταν στεκούμενο γύρω από τον άξονά του…
Τότε οι αγνοί εκείνοι…άνθρωποι, άρχισαν να φωνάζουν…

ΣΤΑ- ΓΕΙΡΑ, ΣΤΑ-ΓΕΙΡΑ
(δηλαδή στέκεται και γυρίζει).
Έτσι λοιπόν με αυτόν τον παράδοξο τρόπο λέγεται ότι πήρ το όνομά της η περιοχή των αρχαίων Σταγείρων!



Αλλά ας πάμε λίγο στη μυθο-λογία που κατεμέ είναι κεκρυμμένη πραγματική ιστορία…



Σύμφωνα λοιπόν με έναν μύθο…
Όταν στη γη επικράτησε μεγάλη ασέβεια ο Δίας αποφάσισε να κάνει κατακλυσμό.
Τρομερές βροχές πλημμύρησαν την Ελλάδα. Οι μόνοι που σώθηκαν μέσα σε μια κιβωτό(αυτό μάλλον κάποιοι το αντέγραψαν στη δικιά τους μυθολογία), ήταν ο Δευκαλίωνας και η γυναίκα του Πυρρά.

Από αυτούς γεννήθηκαν ο Έλληνας και η Θυία. Παιδιά του Έλληνα ήταν ο Δωρός, ο Αίολος και ο Ξούθος, ενώ της Θυίας ήταν ο Μαγνής και Μακέδνος.
Ο Ξούθος στη συνέχεια απόκτησε δύο γιους τον Αχαιό και τον Ιωνά.
Έτσι πήραν το όνομά τους οι Δωριείς από το Δωρό, οι Αιολείς από τον Αίολο, οι Μαγνήτες από τον Μάγνη (Μάγνητα), οι Μακεδόνες από τον Μακέδνο(Μακεδόνα), οι Αχαιοί από τον Αχαιό και οι Ίωνες από τον Ιωνά.
Υπάρχουν άλλοι 2-3 παράλληλοι μύθοι που για λόγους συντομίας δε θα αναφέρω. Θα αναφέρω όμως ότι βάση των μύθων…, οι Μακεδόνες βασιλείς που λέγονταν Τημένιδες( απόγονοι του Τήμενου) αναφέρεται ότι κατάγονταν από τον Ηρακλή, γιο του Δία .
(*θυμάστε τι έκανε ο Ηρακλής στο Βούσιρι;)

Τον πιο ένδοξο Τημενίδη βασιλιά, που λατρεύτηκε σα θεός(Αλέξανδρος), δίδαξε ένας άλλος μέγιστος ο Αριστοτέλης ο ΣΤΑ-ΓΕΙΡΙΤΗΣ στη μυστική σχολή που είχε στη Μιέζα(ΜΙ-Ε-ΖΑ).




Εικονα(ΜΙΕΖΑ η σχολη του Αριστοτελη)

Οι ένδοξοι Τημένιδες έχουν βασιλική εξουσία πάνω σε πλούσια γη που είναι δώρο του αιγιδοφόρου Δία.

‘’Αλλά πήγαινε γρήγορα στη Βουτηίδα με τα πολλά κοπάδια και όπου δεις κατσίκες μ’ασημοκέρατα και χιονάτο μαλλί ,βυθισμένες στον ύπνο, σε κείνης της γης το ίσιωμα, θυσίασε στους ευλογημένους θεούς και χτίσε την πρωτεύουσα του κράτους σου’’.
Διώδορος Σικελιώτης. 7.16.

*ΒΟΥΤΗΙΔΑ-ΒΟΥΤΤΙΑΙΑ λεγόταν η περιοχή που βρισκόταν στα σύνορα μεταξύ Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ανατολικά του Ανθέμους.
*Υπάρχει ένα σημείο αναφέρει ο Ηρόδοτος που διαβάζοντας το, καταλαβαίνεις τη σημασία που είχε η περιοχή του Ανθέμους. Τη σύγκριση που κάνει με την αρχαία Ιωλκό, γνωστή από τον Ιάσωνα και την Αργοναυτική εκστρατεία, την παραθέτω παρακάτω:


<<Ούτω μεν ταύτα επαύθη, Ιππίη δε ένθρυτεν οι απελαυνομένω Εδίδου μεν Αμύντης ο Μακεδών Ανθεμούντα, εδίδοσαν δε Θεσσαλοί Ιωλκόν>>.
(Ηρόδοτος.Ιστορία.5.94.)

Αλλά και μεταγενέστερα όταν οι ορδές των Περσών επιχείρησαν να καταστρέψουν την Ελλάδα, φαίνεται ότι κατασκήνωσαν στην υπό έρευνα περιοχή(των Βασιλικών) προτού κατηφορίσουν στην υπόλοιπη χώρα,
(αριθμολεξία ΒΟΥΖΕΡΗΣ=792=ΜΑΝΙΧΑΙΟΙ).
**Σημ. εξού και οι οπαδοί του μανιχαϊσμού, χριστιανική αίρεση με ζωροαστρικές δοξασίες γύρω από την πάλη του καλού και του κακού. Ιδρυτής του ο Πέρσης Μάνης.


Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ

Είχαν περάσει περίπου δύο εβδομάδες, από τότε που κατεβήκαμε στην Αθήνα, όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έναν φίλο που ανήκε και αυτός στην ερευνητική ομάδα (Κ.Ε.Θ.).
Και μου λέει…
-Κοίτα,… εμείς εχθές πήγαμε…
-Που πήγατε;

-Εκεί… στον Βούζερη, ή κοντά εκεί που νομίζουμε ότι υπάρχει τέτοια τοποθεσία…, πήραμε το φορτηγό του Δημήτρη του Χ…….. και πήγαμε. Βέβαια ήταν αργά το απόγευμα και έτσι δεν είχαμε το χρονικό περιθώριο να ψάξουμε εκτενέστερα, απλά είπαμε να κάνουμε μια αναγνώριση της περιοχής… αλλά δε βρήκαμε τίποτα. Τώρα συμφωνήσαμε να πάμε πιο οργανωμένοι και με αρκετό χρόνο στη διάθεση μας, την ερχόμενη Κυριακή.
-Ο.Κ. είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.
Το ραντεβού είχε κλειστεί μπροστά σε ένα προξενείο που συνηθίζαμε να ξεκινάμε τις έρευνες μας.
Βρεθήκαμε να είμαστε επτά άτομα και να έχουμε στην κατοχή μας εκτός από πολλή τρέλα και όρεξη για έρευνα και τρία αυτοκίνητα που θα έκαναν την έρευνα πληρέστερη και ικανοποιητικότερη παρά ποτέ.Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε με κοινό σκοπό να βγάλουμε στον…αέρα! Το μυστικό του όρους Βούζερη…, ένα μυστικό μέρος που κανένας χάρτης πολιτικός-γεωγραφικός ή ακόμα και στρατιωτικός δεν είχε καμία αναφορά για την περιοχή…Ένα μυστικό που στο φως ίσως δε βγει ποτέ ή ίσως θα βγει λίγο μέσα από αυτό το μικρό αλλά…<<κωδικό>> βιβλίο που αυτή τη στιγμή διαβάζετε. Άλλωστε τα μυστικά, είναι αυτά που τα ξέρουν λίγοι…ή ακόμα καλύτερα ένας.

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι μυστικά ή φανερά για πολλούς αυτά, που θα διαβάσετε παρακάτω, το σίγουρο είναι ότι είναι εν-δια-φέροντα.


Εθνική οδός Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου…Κυριακή 10.30 πμ


Σταματάμε σε ένα πλάτωμα του δρόμου δεξιά γύρω στα 3 χλμ πριν το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας κοντά στην περιοχή που ονομάζεται <<Βασιλικά>> Θεσσαλονίκης.
Έχει συννεφιά και αν και η περιοχή δεν είναι αυτή που θα μας κάνει να φορέσουμε μπουφάν, το κρύο θα έλεγα αγγίζει άγαρμπα το σώμα μας. Ανάβουμε τσιγάρο και συζητάμε τις λεπτομέρειες έξω από τα αυτοκίνητα για τα σχετικά με τη διαδρομή και τις μεθόδους που θα ακολουθήσουμε σε εικονικά γεγονότα.
Γίνεται ο τελευταίος σχεδιασμός…
Κατά αρχάς ζητάμε ένα λόφο, ένα βουνό ή αλλιώς ένα όρος που θα έχει επάνω του κάτι ώστε να προσελκύσει την προσοχή μας.
Ζητάμε ένα υψίπεδο που λογικά πρέπει να Έχει ένα κλασσικό κωδικό, εκκλησάκι ή προσκυνητάρι του <<προφήτη-Ηλία>>.
Σημειολογικά αναφέρω ότι κάποιες αρχές θέλουν τα Εκκλησάκια-ιες του προφήτη Ηλία να σχετίζονται με αρχέγονα μυστικά που εμπλέκουν σχετικές θεωρίες…π.χ. για χτίσιμο χριστιανικών ναών επάνω σε Αρχαιολογικούς ή ακόμα σε κομβικά σημεία γραμμών Λει, κάτι δηλαδή σαν γεωλογικές και αποκρυφιστικές σημαδούρες του μέρους όπου αναζητούμε…

Έτσι σαν πρώτο μέλημά μας, αφού σε κανένα χάρτη όπως είχα προαναφέρει δεν υπάρχει κάποια τοποθεσία με τη θέση – τόπο Βούζερης ή Βούζερη, είναι να ανιχνεύσουμε στις κορυφές των λόφων και των βουνών που υπάρχουν στην περιοχή ή περιμετρικά, για Εκκλησάκια – σημαδούρες του προφήτη-Ηλία, που κωδικοποιημένα πολλοί ερευνητές στην Ελλάδα και όχι στη γλώσσα την μυστηριακή, σημαίνει:ΗΛΙΑΣ=ΗΛΙΟΣ=ΑΠΟΛΛΩΝ=ΦΑΕΘΩΝ=ΣΕΙΡΙΟΣ Κ.Λ.Π.



Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά υπάρχει ένας μύθος του προφήτη-Ηλία που <<κολλάει>> υπερβολικά με αυτόν τον αρχαιοελληνικό μύθο… του Φαέθων!

ΦΑΕΘΩΝ ΗΛΙΑΣ

Ο δε προφήτης-Ηλίας στο θρησκευτικό μύθο του μας αναφέρεται ως ένας προφήτης του <<θεού>> που αναλήφθηκε στους ουρανούς με ένα <<Πύρινο άρμα>> - <<Κοσμοσκάφος>> στους ουρανούς…

Αλήθεια το ίδιο δεν συνέβη και με το <<άρμα>> του <<Φαέθοντα>> στην Ελληνική μυθολογία;
Δεν πέταξε με αυτό (το άρμα) που έσερναν τα <<Ηλιακά>> άλογα του Θεού Ήλιου ;
Μια άλλη θεωρία περί του προφήτη Ηλία ή αλλιώς Elijah, το οποίο στα εβραϊκά σημαίνει (θεός μου ο Γιαχβέ), ίσως καταρρίπτει τη συσχέτιση με τον Φαέθοντα που ίσως κάποιοι εσκεμμένα μέσα από την <<φιλελληνική>> τους τρεχάλα, μας πέρασαν για πραγματική.
Καλό λοιπόν θα είναι το θέμα του Ηλία να το αφήσουμε ανοικτό.
Άρα εκτός του ότι ψάχνουμε για μια εκκλησία ή εκκλησάκι με αφιέρωση στον προφήτη Ηλία… ψάχνουμε ουσιαστικά:
Για μια κορυφή…γιατί υπάρχει ένας άγραφος τοπογραφικός νόμος, που συνεχίζεται έως και σήμερα, που θέλει πεισματικά όλες τις εκκλησίες-άκια του προφήτη Ηλία, να χτίζονται στις κορυφές πάντα ενός λόφου ή ενός βουνού, ή πάντα στο ψηλότερο σημείο μιας πόλης ή μιας περιοχής.
Ποτέ δεν έχουμε ή είχαμε όμως παρόμοιες αναφορές για ναούς με αφιέρωση σε άλλο <<άγιο>>.




Φωτο,Το μοναστηρι της Αγιας Αναστασιας βρισκεται διπλα(η φωτο είναι τραβηγμενη από την κορυφη του Βουζερη)

Ότι η λέξη και ο θρύλος που σχετίζονται με τους παραπάνω δύο μύθους έχει να κάνει με <<ανάληψη>>-ανέβασμα-απογείωση στους ουρανούς, και ότι το συγκεκριμένο μέρος- τοποθεσία σχετίζεται με κάτι που θα πρέπει να είναι η βάση ανάληψης, τοπογραφικά ή καλύτερα γεωγραφικά.
Εκτός λοιπόν από μια κορυφή που πολλές φορές οι καιρικές συνθήκες την καθιστούν αόρατη στα μάτια των περίεργων με την κάλυψη σύννεφων, είναι και μια άλλη τοποθεσία σαν κρατήρας ή κάτι ανάλογο που περιμετρικά περιστοιχίζεται από τέτοιους γήινους λόφους που θα κάνουν άφαντη από τα αδιάκριτα βλέμματα κάθε δραστηριότητα…
Άρα με γνώμονα τα παραπάνω για αρχή ξεκινάμε την έρευνά μας και σε όλα τα προαναφερθέντα συμφωνήσαμε ομόφωνα, ότι σε αυτήν την θεωρία, συνηγορούσαν εκτός από τη βασική πληροφορία για το που περίπου βρισκόταν η περιοχή… ακόμα και δύο στοιχεία που μας έκαναν προσεκτικότερους.

1. Ότι βρίσκεται δίπλα ή κοντά σε μοναστήρι-ιερατείο, που για κάποιους λόγους η απόκρυφη λογοτεχνία συχνά μας λέει ότι τα Ιερατεία έχτιζαν τα ιερά τους- εκκλησίες-μοναστήρια, σε ιδιαίτερα μέρη ή αλλιώς τόπους δύναμης… όπου κάτι έκρυβαν ή ότι το ιδιαίτερο μέρος στο οποίο χτίζονταν, είχε μια γεωδυναμική τέτοια που τους ήταν και τους είναι απαραίτητη.

2. Το όνομα της Αγίας Αναστασίας όλος τυχαίος, μας μιλά για το ίδιο πράγμα…ανάσταση-ανάληψη-απογείωση στους ουρανούς π.χ. ο Ιησούς αναστήθηκε από τον <<ενδογήινο>> τάφο του ο οποίος ήταν ένα κενοτάφιο(κούφιο) με μια πέτρα που έφραζε την είσοδο του, ή που θα μπορούσε όμως να είναι <<ένας λόφος>> από όπου αναστήθηκε στους ουρανούς…δηλαδή απογειώθηκε.
Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν… εκτοξεύτηκε στο διάστημα… όχι βέβαια ο Ιησούς…, αλλά κάτι που θα μπορούσε να βρίσκεται εντός του.
3. Καθώς στις Γραφές αναφέρεται ότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο τυφλώθηκαν από το φως που βγήκε από αυτόν κατά την ανάσταση και έχασαν εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή τις αισθήσεις τους…


Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποτέ ότι η ανάσταση μπορεί να είναι μια εξοκοσμική ανάληψη που σχετίζεται με πολλές <<εξωγήινες>> θεωρήσειs…;

Κάλλιστα θα μπορούσε ένας ερευνητής των Α.Τ.Ι.Α. να συσχετίσει τις αναφορές που υπάρχουν, όταν υπάρχει <<στενή επαφή>>, με τη βιβλιογραφία, που θέλει πολλές φορές να συνοδεύεται αυτό το γεγονός με έντονο φως που τυφλώνει, με απώλεια των αισθήσεων και ακόμα με απώλεια μνήμης!

Τώρα αν θέλουμε να βάλουμε και ένα ακόμα στοιχείο στη θεωρία μας, θα μπορούσαμε πάντα λογικά με τα παραπάνω, να πούμε ότι το τοπωνύμιο της περιοχής που ονομάζεται <<Βασιλικά>>, μας δείχνει απλά, ότι για κάποιους… η περιοχή θεωρούνταν ή ακόμα θεωρείται σημαντική, έως και μεγαλοπρεπείς ή αλλιώς Βασιλική!
Δηλαδή έναν τόπο δύναμης όπου όπως θα δείτε παρακάτω ενδιαφέρει πολλούς...
Έτσι λοιπόν με τα παραπάνω στοιχεία να διαποτίζουν και να ταλανίζουν τα κεφάλια μας, μπήκαμε στα αυτοκίνητα μας.
Τότε ένας υπερμεγέθης αετός έκανε την εμφάνιση του γυρίζοντας κυκλικά από πάνω μας στον πρωινό ουρανό και κάνοντάς μας να θεωρήσουμε μερικοί από εμάς ότι αυτό ήταν ένα καλό σημάδι ή οιωνός αποκαλύψεων.

Το ηθικό έγινε καλύτερο και ξεκινήσαμε…

Καθώς προσεγγίσαμε την περιοχή, δύο χιλιόμετρα πριν τη διασταύρωση του δρόμου που πηγαίνει αριστερά για το μοναστήρι, στην αριστερή πλευρά, μια ταμπέλα μας ειδοποιούσε με ένα βέλος ότι σε τρία χιλιόμετρα του δρόμου, αν περάσουμε το μονοπάτι της ταμπέλας θα βρισκόμασταν σε κάποιο προφήτη Ηλία!
Δίχως δεύτερη σκέψη το μπροστινό αυτοκίνητο της παρέας, μπαίνει στο μονοπάτι της σκουριασμένης παλιάς ταμπέλας και ακολουθώντας το ανηφορικά, μετά από 15-20 λεπτά απότομου ζικ-ζακ βρεθήκαμε σε ένα πλήθος ανθρώπων και αυτοκινήτων…, διότι συμπτωματικά εκείνη την ημέρα, σε εκείνο το κομμάτι του δρόμου, ξεκινούσε κάποιο είδος ράλυ αυτοκινήτου, μάλλον της Δ.Ε.Θ.
Αφήσαμε λοιπόν τα αυτοκίνητά μας, γιατί απαγορεύονταν για λόγους ασφαλείας από την τροχαία που βρίσκονταν εκεί να συνεχίσουμε μ`αυτά, και ανεβήκαμε με τα πόδια τη σχετική μικρή απόσταση που μας χώριζε από το εκκλησάκι.
Αν και το μέρος μέσα σε πυκνό πράσινο, μας έδωσε αρχικά την εντύπωση ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο, απλωθήκαμε σε όλες τις πλευρές της περιοχής που βρισκόταν το εκκλησάκι, ώστε να συλλέξουμε κάποιοι από εμάς πετρώματα που θα στέλναμε για περαιτέρω ανάλυση.
Ταυτόχρονα προσπαθούσαμε να ανιχνεύσουμε και κάποια στοιχεία εντός και εκτός της εκκλησίας.

Αφού λοιπόν χτενίσαμε όλη την περιοχή, πήραμε φανερά απογοητευμένοι το δρόμο της επιστροφής, διότι τίποτα δε συνηγορούσε με τα αρχικά στοιχεία, αλλά και με την μετέπειτα συσχέτιση των δικών μας συλλογισμών.
Καθώς κατηφορίζαμε προς το αρχικό σημείο που είχαμε πάρει την πρώτη στροφή, τα μάτια μας αντίκρισαν σε μεγάλη απόσταση βορειοανατολικά του σημείου που βρισκόμασταν, κάποιους λόφους αρκετά ψηλούς που ήταν κολλητά ο ένας με τον άλλον και περιμετρικά γύρω από ένα βαθούλωμα.
Από την απόσταση που ήμασταν αυτό φάνταζε σαν <<κρατήρας>> και συγκεκριμένα εμένα μου θύμισε τον κρατήρα από το <<βουνό του διαβόλου>>, στην ταινία στενές επαφές.
Ο συγκεκριμένος βέβαια μπορεί να έμοιαζε με τον κρατήρα της ταινίας αλλά πρωτίστως η λογική μου έλεγε, ότι το τοπίο, τι κι αν ήταν άγριο θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί και μάλλον έτσι ήταν, από φυσικές γεωλογικές μεταβολές από τους αιώνες ή ακόμα ευκολότερα, θα είχε σχηματιστεί από αστεροειδή-κομήτη στους απώτατους καιρούς.

Αυτό που έσπασε την ρεαλιστικότητα της έρευνας που πήγε περίπατο, δεν ήταν ο κρατήρας που ονομάσαμε εμείς τρύπα, αλλά ένα καίριο κεντρικό σημείο-λόφος, πάνω από την πλευρά του δημοσίου δρόμου που έμοιαζε σε κάτι με τον κρατήρα…


Ο κεντρικός αυτός λόφος είχε το χαρακτηριστικό να είναι μαύρος ή πιο σκούρος από όλους τους άλλους περιμετρικούς λόφους της τρύπας…

Αλλά συμπτωματικά και η <<τρύπα>> είχε το ίδιο μοτίβο, ήταν και τα δύο σαν <<καρβουνιασμένα>> και άγονα πολύ άγονα. Ήταν σαν να μας φώναζε αυτό το άσχημο, άγονο, και σκούρο πράγμα ότι ήταν ο αινιγματικός λόφος <<Βούζερης>>.
Μετά όμως την αρχική απογοήτευση στο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία, είχαμε παραγίνει ρεαλιστές και το μυαλό μας είχε κλειδωθεί, στο ότι όλα κοινώς ήταν μπούρδες.
Έτσι με τίποτα δεν πήγε το μυαλό μας ότι αυτό που βλέπαμε μπροστά μας ήταν ο Βούζερης…
Όταν φτάσαμε στη διασταύρωση της δημόσιας οδού, πήραμε το δρόμο προς το κύριο στόχο μας, που ήταν το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας, αφού η λίγη ερευνητική περιέργεια που έφεγγε μέσα μας πλέον, μας έλεγε ότι ίσως εκεί…μάθουμε κάτι.


Φωτο ,Η κεντρικη εισοδος της περιοχης που ανηκει στην μοναστηκι κοινοτητα της Αγιας Αναστασιας.


Μοναστήρι Αγίας Αναστασίας 14.10 μ.μ.


Το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας βρίσκεται τριάντα περίπου χιλιόμετρα ανατολικά της Θεσσαλονίκης, στο δρόμο για την Ιερισσό και το Άγιο Όρος.
Η προστάτιδα του μοναστηριού η Αναστασία η Φαρμακολύτρια, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη στο τέλος του 3¨μ.Χ. αιώνα.
Το επίθετο <<Φαρμακολύτρια>> έχει δύο έννοιες:
Μια ειδική και μια γενική.
Κατά τη γενική έννοια ονομάζεται έτσι γιατί «είχε άνωθεν παρά θεού τη δύναμη να λύει και να καταστρέφει των φαρμάκων και των δηλητηρίων, τα κακά αποτελέσματα και τας ενέργειας αυτών».
Κατά την ειδική έννοια, διότι ανάμεσα στα χαρίσματα που είχε περί φαρμάκων, είχε και την ιδιότητα να βοηθά αυτούς ¨που έπεσαν θύματα μαγείας και μάγων».

Λύνει δηλαδή, τις φαρμακείες και τα μάγια και γι αυτό ονομάζεται Φαρμακολύτρια.
Υπάρχει δε ένας θρύλος που θέλει την Παναγία να καλεί την Αγία για να της λύσει τα μάγια.
<<καλέστε την Αναστασία, είπε η Παναγία>>.
Φέρεται έτσι να <<πετά>> η Αγία Αναστασία και ο Μέγας Βασίλειος (Βασιλικά;), μετά το πέρας θεραπείας κάποιας μοναχής <<μαγεμένης γυναίκας>> που ζήτησε τη λύτρωση της από κάποιον μάγο, που την είχε Σεληνηάσι…

Όταν τα <<μάγια λύθηκαν>>, βρέθηκαν κατά το θρύλο επάνω στην καλόγρια, σπάγγοι, τρίχες, μολύβια, δεσίματα και γραμμένα ονόματα δαιμόνων.
Ιδιαιτέρως όμως βρέθηκαν, δύο…παράξενα αγαλματάκια από μολύβι…
Το ένα ανδρός και το άλλο της μοναχής…
Η Αγία Αναστασία φαίνεται να μαρτύρησε επί Διοκλητιανού.
Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης αφιέρωσαν στην Αγία, το μικρό αυτό μοναστήρι, που εξελίχθηκε σε μεγάλο (όπως είναι σήμερα).
Λέγεται ότι η μονή χτίστηκε από την αυτοκράτειρα Θεοφανό, σύζυγο του βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ’ του σοφού το 888 μ.χ....
Το 888 μ.Χ. (σαν κωδικός), έπαιξε σημαντικό πατριωτικό ρόλο την περίοδο της τουρκοκρατίας, αλλά και μετέπειτα.
(*περί του κωδικού 888 και της μυστικής αδελφότητας της οκτάβας, μπορείτε να μάθετε κάποια στοιχεία από το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα Ε- FILES (ΦΑΚΕΛΟΙ-Ε) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οιωνός, αλλά και σε παρακάτω κεφάλαια του παρόντος βιβλίου.




Φωτο , Η είσοδος και η έξοδος της εκκλησίας του μοναστηριού…όπου πρέπει να τη διαβείς σκυμμένος.




Φωτο ,Αγιογραφία που δε θα συναντήσετε πουθενά…απεικονίζει…τον Ιησού Χριστό σε μεγάλη ηλικία…Εντός τριγώνου.
Φωτο ,Το μοναστηρι δηλωνει ότι είναι Πατριαρχικο…





ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ



Στην πύλη του μοναστηριού δεξιά υπήρχε ένα καφέ-εστιατόριο, όπου αποφασίσαμε να κάτσουμε να πιούμε έναν καφέ και να πάρουμε τυχόν πληροφορίες για την περιοχή, αλλά και να διασκεδάσουμε με την αποτυχία της έρευνάς μας.
Περιμένοντας λοιπόν τους καφέδες που παραγγείλαμε και χαριτολογώντας την αποτυχία μας, ρώτησα τον σερβιτόρο αν υπάρχει κάποιος παλιός κάτοικος εδώ, για να ρωτήσουμε κάποιες πληροφορίες.
Ο σερβιτόρος μου είπε ότι δεν υπάρχει κανείς από την περιοχή εδώ, εκτός από τον ίδιο που γεννήθηκε κοντά σε αυτό το μέρος.
Τον ρώτησα, αν γνωρίζει, κάποιο λόφο ή περιοχή με το όνομα Βούζερης και τα παράγωγά του, αλλά ο σερβιτόρος μας είπε ότι άδικα ψάχνουμε τέτοιο μέρος και ότι αυτό το όνομα πρώτη φορά το άκουγε.
Αφού ήπιαμε τον καφέ μας, ελαφρώς απογοητευμένοι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, χωρίς να έχουμε όμως χάσει το χιούμορ μας.
Καθώς κατεβαίναμε από το μοναστήρι, όπου σημειωτέων ούτε μπήκαμε στον κόπο να αναζητήσουμε καμιά πληροφορία από κανέναν μοναχό της μονής, είδαμε στο σημείο που τελειώνει ο δρόμος του μοναστηριού και συναντάει τον δημόσιο δρόμο για τη Θεσσαλονίκη(και για μια απόσταση 1000-1500 μέτρων), έναν όμορφο συνοικισμό, με την ονομασία, που διαβάσαμε από την ταμπέλα ενός τεραστίου σε μήκος φράκτη…




ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ


Φαίνονταν ιδιαίτερα και ενδιαφέροντα τα όμορφα σπίτια-μεζονέτες που βρίσκονταν εντός, τα ακριβά αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα μπροστά τους(που λογικά κανείς μικροαστός δε θα μπορούσε να τα αποκτήσει), αλλά και την ιδιαίτερη φύλαξη του χώρου, από δεκάδες πινακίδες διαφόρων εταιρειών<>.
Επίσης τον ενισχυμένο φράχτη και τα άγρια <<ζωντανά>> που βρίσκονταν εντός.
Είχαμε δηλαδή μπροστά μας έναν πλούσιο και καλά φυλαγμένο οικισμό, που σαν φλας λειτούργησε και μας έκανε να σκεφτούμε με ένα μυαλό.
Ήταν ο πρώτος «ύποπτος» οικισμός της Θεσσαλονίκης, για τον οποίο οργίαζαν οι φήμες, και ξέραμε τώρα ότι αυτό που ψάχναμε ήταν κάπου εδώ κοντά και υπήρχε.
(Σημ. τις τελευταίες ημέρες επισκέφτηκα ξανά την περιοχή και σε πολλά σπίτια του επίμαχου οικισμού, είδα αναρτημένες πάρα πολλές (Ελληνικές) σημαίες.
Για το λόγο αυτό αλλά και για άλλους δεν προσδιορίζω άμεσα τον οικισμό σαν Εβραίικο, απλά αναφέρω τη φημολογία που υπάρχει σήμερα στη Θεσσαλονίκη, η οποία μπορεί να είναι…λαθεμένη.
Άλλωστε όλοι πέφτουμε θύματα παραπληροφόρησης).
Αλλά ποια περιοχή;

Εμείς ακόμα δεν ξέραμε που είναι ο Βούζερης, αν όλα ήταν ένα ενφάνταστο αστείο του φίλου κατά τα άλλα συγγραφέα των Αθηνών, ή αν ζούσαμε μέσα στη δικιά μας θέληση να βλέπουμε πράγματα που δεν υπάρχουν.
Λίγο ακόμα και θα μας έπιανε τρέλα, γιατί δεν υπήρχε και κάποια ταμπέλα του τύπου <<Οικισμός Εβραίων Θεσσαλονίκης-Η ωραία Σιών>> που να μας βοηθούσε…
Άλλωστε είναι συνηθισμένο φαινόμενο πολλών παπάδων να γεύονται και «λίγα» από τα επίγεια αγαθά του παραδείσου και η ονομασία <<Οικισμός Αγίας Αναστασίας>> πιο πολύ έδενε στο δεύτερο σενάριο…
Μετά από κανά δυο χιλιόμετρα, εγώ, που βρισκόμουν στο πρώτο αυτοκίνητο μαζί με έναν πολύ φίλο μου και καλό ερευνητή, το Δημήτρη τον Σ…, πρότεινα να σταματήσουμε σε ένα βενζινάδικο που υπήρχε εκεί, για να συνεννοηθούμε με τους άλλους, για το τι θα κάναμε τώρα που γυρνούσαμε στη Θεσσαλονίκη, αλλά και για να βάλουμε βενζίνη.
Τότε μου ήρθε η φώτιση, για τελευταία φορά, να ρωτήσω έναν ηλικιωμένο που βρισκόταν στο βενζινάδικο. Φαινόταν της περιοχής άλλωστε.
Αλλά δεν πρόλαβα…μας βομβάρδισε εκείνος με ερωτήσεις.

-Είστε του στρατού;
-Ψάχνετε τίποτα;
Ο ένας της παρέας, ο θόδωρος φορούσε ρούχα του στρατού, γιατί ένιωθε πιο καλά σαν παλιός λοκατζής που ήταν.
Και φυσικά, ο παππούς, όταν είδε και μένα με τη μαύρη καμπαρντίνα σαν να βγήκα από το <> και μια τριάδα από αμάξια σα φάλαγγα, νόμισε ότι ήμασταν του στρατού…
(Λέτε να έχει ξανασυμβεί;)
Τότε είπα ένα μικρό ψέμα, που ίσως βοηθούσε λίγο την όλη κατάσταση…
-Ναι, του στρατού.
Δεν μου λες παππού…
-Γνωρίζεις κάποια περιοχή εδώ κοντά, που κατοικούν Εβραίοι…, δηλαδή έχουν κάτι σαν οικισμό;
-Ναι!
-Είναι ο μεγάλος οικισμός κάτω από το μοναστήρι.
-Δηλαδή του λέω, θες να μου πεις, ότι το περιφραγμένο μέρος με τις μεζονέτες, που λέγεται <<Οικισμός Αγίας Αναστασίας>>, είναι ο οικισμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης;
-Ναι, μου λέει, κάτω από τον λόφο…
Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας…
-Μήπως γνωρίζεις εδώ στην περιοχή, του λέω, κάτι με το όνομα…Βούζερη ή κάπως έτσι;
-Ναι μου λέει… είναι ο μαύρος λόφος επάνω από τους <<ΟΒΡΙΟΥΣ>>
Ξανακοιταχτήκαμε…

-Δε θυμάμαι να τον ευχαρίστησα, γιατί όλοι είχαμε είδη τρέξει προς τα αυτοκίνητα.
Αυτό που ψάχναμε ήταν εκεί, βρέθηκε, ή τέλος πάντων κάποια στοιχεία που συνηγορούσαν για το αληθές που είχαμε μάθει στην Αττική γη. Ίσως να είχε κάποια σταγόνα αλήθειας, η όλη ιστορία.
Ο παππούς, όπως έμαθα αργότερα, είχε πει στον Θόδωρο, που είχε την καλοσύνη να τον ευχαριστήσει για τις πληροφορίες, ότι η ονομασία Βούζερης σημαίνει <<Βυζί-μαστός>> και από αυτήν την τοπική αν όχι κάποια άλλη διάλεκτο, προέκυψε το Βυζι-Βουζι-Βυζενο-Βουζενο-βουζερης.
Το όρος αυτό, αλλά και περιμετρικά της <<τρύπας>> φέρνουν αν βάλεις λίγο φαντασία σε… μαστό!
Υπάρχει βέβαια και η θεωρία πως το όνομα βγήκε από τη λέξη βούζα, που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει κοιλιά!
Μάθαμε επίσης πως υπάρχει ένας αγροτικός δρόμος, που σε ανεβάζει στην κορυφή, καθώς υπάρχουν πολλοί που στο μέρος αυτό κάνουν αεροπτερισμό.
Με το χαμόγελο λοιπόν στα αυτιά και με το δαιμόνιο της αγωνίας και της περιέργειας, στη θέση του συνοδηγού, σπεύσαμε να κάνουμε αναστροφή, για να ξαναζήσουμε την ίδια διαδρομή…

Η μάλλον μια άλλη…!

ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Στο σημείο που ο κεντρικός αυτοκινητόδρομος πηγαίνει προς τον Πολύγυρο, αριστερά του δρόμου και πριν αρχίσει η περίφραξη του περιώνυμου οικισμού… υπάρχει ένας χωματόδρομος με τα πρώτα 600 μέτρα, βατά, για οποιοδήποτε αυτοκίνητο από ότι καταλάβαμε…
Αλλά ας πιάσουμε το μικρό αυτό δρομάκι από την αρχή του…
Μόλις πήραμε τη στροφή και πατήσαμε στο χωματόδρομο…
Σταματήσαμε τα αυτοκίνητα και κατεβήκαμε κάτω.
Τα τσιγάρα άναψαν και τα βλέμματά μας έβγαζαν φωτιά.
Μπροστά μας και σε απόσταση περίπου 700 μέτρων, απλώνονταν ένα ιδιόρρυθμο όπως τελικά αποδείχθηκε βουνό, σκοτεινό ή καλύτερα σκοτεινότερο από όλα τα υπόλοιπα που το μάτι σου αγγίζει, το μυστηριώδες και πλέον μυθικό όρος ή λόφο Βούζερη!
Ένας παλιότοπος που ούτε το πιο πεινασμένο πιστεύω κατσίκι δεν ανάβαινε στον όγκο του, όσο και αν πεινούσε…
Είχε κάτι εκείνο το μέρος που σε τρόμαζε και ας μην το παραδεχόμασταν.
Ίσως πάλι ήταν όλη η περιοχή, ή αυτά που είχαμε ακούσει, που είχαμε υποπτευθεί.
Ο καθένας είχε φτιάξει στο μυαλό του, έναν ειδικό μικρόκοσμο για αυτό το μέρος, κάποιος σαν έναν παράδεισο, όπως τα Ηλύσια πεδία όπου <<όμορφες νεράιδες, περπατούν γυμνές στο καταπράσσινο γρασίδι>>.
Αλλά εδώ γρασίδι δεν υπήρχε. μόνο το τεχνητό γκαζόν του <<οικισμού>>.
Δεν μπόρεσα δε να καταλάβω, που το είδε ο φίλος (από την Αθήνα) το χορτάρι και έβαλε τη γυναίκα να περπατήσει…
Άλλος πάλι, ίσως να το φαντάστηκε σε άλλη διάσταση, σαν μια πύλη, που αν περπατούσες μέσα σε αυτό το λασπώδη αγροτικό δρόμο, μπορεί κάθε βήμα σου να έκανε την πραγματικότητα να μετακινείται,50,100, ίσως και χίλια χρόνια μπροστά ή πίσω στο χρόνο!

Εμένα πάντως μου έμοιαζε σαν καταραμένο μέρος, σαν να στοίχειωσε κάτι από αυτό το κομμάτι γης που το ονομάζουν οι άνθρωποι λόφο.
Μου θύμισε ΕΝΤΟΝΑ έναν από τους στίχους του Δ.Σωλομού…
<<ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΚΙΑΖΕ Η ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΚΩΝΕ Η ΣΚΛΑΒΙΑ>>…
Αλλά ας έρθουμε σε αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα…
Δεξιά του χωματόδρομου, υπάρχει ο φράχτης του οικισμού, που από την μεριά που τον βλέπει ο δρόμος τον καλύπτουν πελώρια δέντρα, νομίζω κυπαρίσσια.
Ναι, κυπαρίσσια, σαν αυτά που βάζουν στα νεκροταφεία για να εμποδίζουν τους ανθρώπους να βλέπουν το μακάβριο θέαμα των μνημάτων, ή να τους εμποδίζει να ξεχωρίζουν τις αγαπημένες ψυχές που έχασαν και δεν θα ξανά αντικρύσουν…
Αλλά εδώ δεν κατάλαβα τον λόγο για τον οποίο υπάρχουν αυτά τα ψηλά δέντρα.
Ο οικισμός είναι πανέμορφος, έξυπνα δομημένος και με καινούργια διώροφα σπίτια, που χαίρεσαι να τα βλέπεις…
Ισως όμως για λόγους… ασφαλείας, ποίος ξέρει;
Από τα αριστερά δεν υπάρχει τίποτα, μόνο κάτι μπάζα πεταμένα και κανά δυο μικρά σπιτάκια και αυτά σε απόσταση.
Στην είσοδο του δρόμου αριστερά και δεξιά, υπάρχουν δύο παρεκκλήσια.
Το δεξί εκκλησάκι έχει το κλασσικό τριγωνικό σχήμα που έχουν αυτά και με εμφανή γράμματα αναφέρει, ότι το παρεκκλήσι τελεί υπό την προστασία και υμνεί την Αγία Αναστασία, όπως και το όνομα του οικισμού, που ο φράχτης του σχεδόν το ακουμπάει.

Φωτο 19,ο εκκλησακι σημαδουρα του Προφητη Ηλια…και ο Προφητης Ηλιας στην κορυφη του Βουζερη
*(Σημ. το δεξί εκκλησάκι όταν ξανά επισκέφτηκα το χώρο δεν υπήρχε πλέον…).

Το αριστερό εκκλησάκι είναι διαφορετικό.

Είναι κατάλευκο αν και απεριποίητο και στρογγυλό, σαν ένας υπαίθριος χωριάτικος φούρνος και πουθενά δε φαίνεται ο χριστιανικός του χαρακτήρας, ούτε σταυρό στην κορυφή του δεν έχει…
Μου κινεί τις υποψίες…
Σκύβω και κοιτώ μέσα, όπως το είχα προβλέψει…
Μέσα στο πορτάκι του…
Υπάρχει μια εικόνα του Προφήτη Ηλία!.
Μια ορεινή σημαδούρα υπήρχε εκεί, που κατά την εκτίμησή μου, δεν ήταν η θέση της εκεί αλλά στην κορυφή ενός βουνού…
Παραξενεύτηκα…
Σήκωσα το κεφάλι μου σε μια νοητή ευθεία, έως τον ουρανό…
Μπροστά μου ορθώνονταν το αινιγματικό όρος Βούζερη και στην κορυφή του, αν και μακρινή, φαινόταν κάτι σαν ένα κουτί, που δίπλα του ανέμιζε κάτι…
Μα βέβαια, το παρεκκλήσι μας έδειχνε τον δρόμο για τον κυρίως ναό, που βρισκόταν στην κορυφή του λόφου, τον πραγματικό Προφήτη Ηλία!
Ναι, αλλά στην κορυφή του, δε φαινόταν να υπάρχει εκκλησία…
Ισως όμως γιατί ήμουνα σε μεγάλη απόσταση.
Αποφασίσαμε έτσι να προσεγγίσουμε το λόφο…

Με την πρώτη ταχύτητα στα αυτοκίνητα, ώστε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά για να ελέγχουμε την περιοχή, αλλά και να μη δώσουμε την αίσθηση στον οικισμό του <<παρείσακτου εισβολέα>>, οδεύουμε.
Ο δρόμος μας έδειχνε το τέλος του, όταν αριστερά ροδιές από τροχούς αυτοκινήτου, κάνει την πομπή να συνεχίσει…
Είμαστε στους πρόποδες του όρους και συνεχίζουμε περιμετρικά προς την αριστερή πλευρά, όταν μετά από τριακόσια περίπου μέτρα, μέσα στα αραιά χόρτα και τη λάσπη, ξεπροβάλει μπροστά μας ένα κτιριακό συγκρότημα (από τρία μεγάλα κτίρια).
Η περίφραξη του χώρου αποτρέπει και τα ντόπερμαν και τα λυκόσκυλα εντός του προειδοποιούν.
Μια μεγάλη καγκελωτή πόρτα με φυλάκιο, αλλά …χωρίς φύλακα!, βρίσκεται εμπρός μου…

<<ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ Α.Ε.>>

Μας ενημερώνει για την ταυτότητα των κτιρίων.
Παρακάτω από την κυρίως πινακίδα και με σαφώς μικρότερο μέγεθος, υπάρχει μια ακόμη ...
<>, που εγώ το μετέφρασα ως <<ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΑΓΝΗΣΙΤΕΣ>> Ή <<ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ!..>>.

Δεν βρίσκω την πιθανή <<σχέση>> που έχουν οι δύο ταμπέλες μεταξύ τους, αλλά συνομοσιολογικά, σημειώνω στο μυαλό μου έντονα τη δεύτερη που για μένα, κολλούσε! πιο καλά με την ιστορία.
Σκέφτομαι τα λόγια του πληροφοριοδότη μας από την Αθήνα, που μου μιλά για ισχυρά <<Μαγνητικά πεδία>>-<<κοσμοσκάφοι>>-και <<διαπλανητικές συνομωσίες>>, καθώς και για την ιδιαιτερότητά της περιοχής, που θέλει το αινιγματικό βουνό να μην πιάνει… ποτέ χιόνι!
(σημ. σε μικρή απόσταση υπάρχει ακόμα ένα βουνό, με το τοπωνύμιο <<ΛΑΝΑΡΗΣ>>.


Φωτο Το ερευνητικο κεντρο…
Φωτο ,Το ορος Λαναρης το οποιο και αυτό δεν …πιανει χιονι,και εντος του υπαρχουν θερμες πηγες που καταληγουν στα λουτρα…της θερμης.
Το βουνό αυτό έχει την ίδια εμφάνιση, με τον Βούζερη και τυχαίως… δεν είχε και αυτό το καθόλου χιόνι, ενώ τα υπόλοιπα γύρω τους ήταν κάτασπρα (8 Δεκεμβρίου 2003)).
Στο μυαλό μου όμως, δε σταματάει να σουλατσάρει σα σφήνα και η ιστορία της <<ψυχικού>>, που πατάει γυμνή αυτό το χώμα…
και σκέφτομαι…
Ζω μια παραίσθηση…;
Ζω σε μια συνομοσιολογική ομαδική παράκρουση…;
Ή βιώνω τελικά, μια ρεαλιστική παραφυσικότητα ή αντίστοιχα μια παραφυσική ρεαλιστικότητα…
Γυρίζω και δείχνω στην υπόλοιπη παρέα το μέρος, τα φλας ανάβουν, τραβάμε πολλές φωτογραφίες και φεύγουμε γρήγορα, γιατί η παρουσία μας ενόχλησε τους τετράποδους φύλακες έντονα και ίσως όχι μόνο αυτούς.
Γιατί σε αυτήν την ερημιά, αν δε μας περάσουν για διαρρήκτες, σίγουρα δε θα μας περάσουν για <<τουρίστες>>.
Περνούμε την ίδια διαδρομή που είχαμε ακολουθήσει έως τώρα…
Ένας κακοτράχαλος χωματόδρομος που πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός για να τον εντοπίσεις, μας ανηφόρησε, για να ξαναβρεθούμε στο οικιστικό συγκρότημα της Αγίας Αναστασίας.
Το 4χ4 φυσικά μπόρεσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της περίστασης, όπως βέβαια και όλα τα αυτοκίνητα της παρέας επιδίωξαν το <<ανέβασμα>>.
Κανείς δε θέλει να λείψει από αυτά που ίσως συμβούν…,όλοι βλέπετε έχουμε εξίσου τον ιό της έρευνας στο αίμα μας…
Ανεβαίνουμε…
Φωτο ,Κεραιες στις πλαγιες του βουνου χωρις…σκοπο

Καθώς ανηφορίζουμε τον δύσκολο ορεινό χωματόδρομο, βλέπω τώρα στα πρώτα γωνιακά σπίτια του οικισμού να υπάρχει μια <<σχετική>> κινητικότητα… και να μαζεύεται κόσμος.
Η παρουσία μας είχε γίνει αισθητή…
Ο μαζεμένος κόσμος πιστεύω όλο περιέργεια και καχυποψία, αρχίζει να δημιουργεί μικρά <<πηγαδάκια>> και μερικά χέρια σηκώνονται και δείχνουν εμάς…
Σίγουρα δε θα ήμασταν το φυσιολογικό θέαμα, ένα φορτηγό, ένα 4χ4 και ένα ευπρεπές ι.χ. να ανεβαίνουν έναν κατσικόδρομο, ουσιαστικά πάνω από τα σπίτια τους.
Τους ανησυχήσαμε…
Ίσως όμως να μην ξέρουν ότι και εμείς…
είχαμε ανησυχήσει!.
Σε υψόμετρο που το ορειβατικό ρολόι του διπλανού μου έδειχνε 200 μέτρα, κάναμε την πρώτη στάση.
Το ύψος ακόμα και τόσο, ήταν ικανοποιητικό για μια πρώτη κατόπτευση της περιοχής…

Γυρνώ το κεφάλι ψηλά και προσπαθώ να δω την κορυφή, ενώ μουρμουρίζω.
Το σημείο που βρισκόμαστε δεν μπορεί να κάνει ορατή την κορυφή του βουνού.
Δεξιά και κάτω, ο οικισμός πλέον αναγνωρίζεται από άκρη σε άκρη.
Τα σπίτια είναι όμορφα δομημένα, με μια στρατιωτική τάξη θα έλεγε κανείς…
Και τότε αντιλαμβάνομαι κάτι το οποίο δεν είχα αντιληφθεί πριν…
Τα σπίτια…

Όλα τα σπίτια, τα μπαλκόνια τους , οι είσοδοι τους, κοιτούσαν προς το Βούζερη!
Το Βούζερη…
αντί να κοιτούν το πράσινο τοπίο προς την πλευρά της Χαλκιδικής και του δρόμου, που πηγαίνει προς τον Πολύγυρο, κοιτούσαν το Βούζερη!
Μια άχαρη θέα, ενός σκοτεινού λόφου που η μοναδική του βλάστηση ήταν κάτι θάμνοι, συμπτωματικά και αυτοί σκοτεινοί( οι θάμνοι από ότι έμαθα έχουν την ονομασία τους από <<βουζιης-φιδόχορτο>> και στα κλαριά τους φυτρώνουν, μικροί στρόγγυλοι καρποί από κίτρινες μπίλιες, οι οποίες αποτελούν μέρος της βασικής τροφής των φιδιών της περιοχής!).
Φωτο , Το φιδόχορτο χρησιμοποιείται από ότι έμαθα στις εκτρώσεις.

Κοιτούσαν το Βούζερη, λες και επίτηδες, αυτό το άγονο μέρος, χωρίς ίχνος καλαισθησίας, μου φάνηκε λίγο τρελό…εκτός.
Εκτός εάν υπήρχε ένας άλλος λόγος, που κοιτούσαν ή φυλούσαν, θα έλεγε ένας υποψιασμένος, ουσιαστικά το Βούζερη.
Μα… τι περίμεναν, να δουν όλοι αυτοί από αυτό το μέρος
Μήπως εάν υιοθετήσουμε 100% τη θεωρία του αιθεροβάμον φίλου μας και εντρυφήσουμε στην άποψη ότι ο λόφος αυτός κρύβει στα σπλάχνα του ένα εν ενεργεία σκάφος, ή κάποιο άλλο σημαντικό μυστικό;
Τότε πολλά θα ξεδιάλυναν για την περιοχή και τους κατοίκους του παράξενου οικισμού.
Αλλά όχι μόνο για αυτούς, το ερευνητικό κέντρο <> άρχισε να φαντάζει στο μυαλό μας και αυτό πιο ύποπτο.

Φωτο ,Ο οικισμος…από ψηλα

Ένα ακόμα στοιχείο που περισσότερο μπέρδευε τα πράγματα, ήταν ότι όταν επικεντρώσαμε περισσότερο την προσοχή μας, διαπιστώσαμε ότι τα σπίτια, είχαν και άλλο παράξενο γνώρισμα!.
Στην αριστερή πλευρά των κεραμιδιών τους (σε κάθε σπίτι), φαινομενικά πάνω από κάποιο δωμάτιο, ξεπρόβαλαν γυάλινες ομοιόμορφες κατασκευές που ομοίαζαν τέλεια με γυάλινες πυραμίδες.
ΝΑΙ…
Υπήρχαν γυάλινες πυραμίδες σε ένα μεγάλο κομμάτι κάθε σκεπής του συγκροτήματος, μπορεί να ήταν βέβαια ένα αρχιτεκτονικό τεχνούργημα η όλη κατασκευή, αλλά δεν μου έμοιαζε τα συγκεκριμένα να χρησιμεύουν σε κάτι.
Λες και κάποιος έδωσε εντολή να φτιαχτούν έτσι, ώστε το διάφανο του γυαλιού μαζί με την ενεργειακή πυκνότητα του σχήματος της πυραμίδας, να χρησίμευε στην καλύτερη… οπτική του ουράνιου θόλου, εκείνης της περιοχής.
Ποίος ξέρει…
ίσως ποτέ δε θα μάθουμε την πραγματική αιτία της <<παραξενιάς>> του αρχιτέκτονα για το σχεδιασμό αυτών των κατοικιών αυτού του, αν αληθεύει εθνοθρησκευτικού γκέτο, ανατολικά της πόλης.
Φωτο ,Σπιτια με …Γυαλινες πυραμιδες.

Η ώρα είχε πάει 5.10 και τα σύννεφα άρχισαν να σκεπάζουν την περιοχή, σύννεφα…

Υπάρχει μια θεωρία από τους ουφολόγους ανά τον κόσμο, ότι πολλά σύννεφα ή πυκνές νεφώσεις όπως λένε κάποιοι, χρησιμοποιούνται για κάλυψη, κατά την πορεία ενός UFO πάνω από μια έντονα κατοικημένη περιοχή, ώστε να μη γίνονται αντιληπτά κατά τη μεταφορά τους σε μυστικές βάσεις, που τυχαίνει να βρίσκονται κοντά σε αστικές περιοχές.
Ο συνειρμός αυτός μου έφερε στο νου, το περιστατικό που έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο…
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1973, ένα κυκλικό (άλλοι το αναφέρουν ως πιάτο) σύννεφο, έκανε την εμφάνιση του πάνω από τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.
Αφού έκανε δε μερικούς κύκλους πάνω από την πόλη, με σταθερή ταχύτητα και χωρίς να χάσει καθόλου από την ομοιομορφία του, εξαφανίστηκε προς τα ανατολικά! της πόλης.
*(την πληροφορία αυτή την επιβεβαίωσαν, εκτός από το πλήθος των κατοίκων της πόλης που είδαν το <<φαινόμενο>>, τα σχετικά πρακτορεία ειδήσεων των ουφολόγων ανά τον κόσμο, αλλά και οι εφημερίδες( Επίκαιρα-Θεσσαλονίκη-Μακεδονία-Απογευματινή), με σχετικά άρθρα τους στις 27-28 του ιδίου μήνα).

Το περιστατικό αυτό επαναλήφθηκε στις 24 Μαϊου του 1988, σύμφωνα με διάφορες αναφορές, χωρίς όμως επίσημη καταγραφή.
Άλλωστε είναι κοινό μυστικό για τους ερευνητές ανά τον κόσμο, ότι η περιοχή του νομού Θεσσαλονίκης, χρίζει ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου(διαύλου) και ότι υπάρχουν πάμπολες εμφανίσεις Α.Τ.Ι.Α. που στοιχειοθετούν τη θεωρία αυτή.
Η περιοχή της Θεσσαλονίκης, ίσως είναι αυτή που θα έχριζε ουσιαστικότερης έρευνας από Έλληνες και ξένους ερευνητές, καθώς το τελευταίο διάστημα, υπάρχουν πολλοί θρύλοι παράδοξων περιστατικών, χωροχρονικών πυλών(βλέπε οδός μαύρης πέτρας), κ.α., που εντυπωσιάζουν την Ελληνική βιβλιογραφία.
Όπως λοιπόν ανέφερα και πριν, η ώρα ήταν 5.20 και έπρεπε να πάρουμε μια απόφαση για το αν θα συνεχίζαμε την ανάβαση με τα πόδια. Γιατί όπως σας εξήγησα η πορεία με τα αυτοκίνητα ήταν αδύνατη.
Ο καιρός άρχισε να χαλάει και τα σύννεφα πλήθαιναν. Καθώς το απόγευμα περνούσε και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας θέλαμε τουλάχιστον 2 ώρες ανάβασης, σκεφτήκαμε πως οι καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με το βράδυ που ερχόταν, θα έκαναν την επιστροφή μας ακόμη δυσκολότερη.
Παρόλα αυτά αποφασίστηκε να καθίσουν τρεις από εμάς στα αυτοκίνητα για παν ενδεχόμενο και οι υπόλοιποι τέσσερις να αρχίσουμε την δύσκολη πορεία προς την κορυφή.

5.40 η αναρρίχηση αρχίζει…

Το έδαφος είναι σκούρο γκρίζο προς το σταχτί και όπως ανέφερα οι ακανθωτοί θάμνοι είχαν την ίδια σκοτεινή απόχρωση.
Επικίνδυνες μυτερές πέτρες και κρυφές τρύπες ανάμεσα στα βράχια, κάνανε την ανάβαση από δύσκολη σε επικίνδυνη.
Έπειτα σχεδόν από δύο ώρες όπως είχα υπολογίσει, μαζί με τις σχετικές στάσεις, η κορυφή του Βούζερη έκανε την εμφάνισή του.
Με το σύνδρομο του καπνιστή στο σβέρκο μου και με την υπομονή μου να έχει φτάσει σε κακό σημείο, επιτέλους και αυτό το μέρος είχε γίνει <<δικό>> μας…




Μπροστά μου ξαφνικά αντικρίζω μια <<εκκλησούλα>> που λόγω μεγέθους φαινομενικά θα έπρεπε από το σχετικά μικρό υψόμετρο (550 μέτρα), να φαίνεται καθαρά.
Για άγνωστους λόγους όμως, από τον δημόσιο δρόμο δεν φαινόταν σχεδόν τίποτα.
(Μπορείτε να το παρατηρήσετε ιδίως όμασι, αν επισκεφτείτε για <<τουρισμό>> την περιοχή!).
Τα μάτια μου λαίμαργα ανιχνεύουν την περιοχή περιμετρικά της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία, η θέα καταπληκτική και η ενέργεια που υπάρχει στο χώρο δονεί το σώμα σου.
Ο αέρας είναι πολύ καθαρός και η ταχύτητα του ανέμου είναι υπερβολικά δυνατή…
(ίσως και για αυτόν τον λόγο προτιμούν κατά τον παππού του βενζινάδικου, την πτήση τους από εδώ διάφοροι αεροπτεριστές…

(μήπως του στρατού;)

Η επιφάνεια του εδάφους δείχνει καλύτερη από αυτήν της πλαγιάς και το χρώμα της είναι πιο φυσιολογικό. Σε μια πλατιά δε περίμετρο του ναού, υπάρχει γκαζόν!...

Ναι, φρεσκοφυτεμένο καταπράσινο γκαζόν, που κατά τη δική μου εκτίμηση, ήταν ακόμα ένα από τα παράδοξα της περιοχής.
Σε αυτό το πλάτωμα, το οποίο έμοιαζε να κάνει, την κορυφή του Βούζερη να μοιάζει με πυραμίδα που της έκοψες την κορυφή, υπήρχε αυτό το αινιγματικό γκαζόν, που συνομοσιολογικά το ερμήνευσα ότι δημιουργήθηκε για να καλύψει τα ίχνη των ανασκαφών που έδειχναν να έχουν πραγματοποιηθεί, σε σύντομο χρονικό διάστημα στην κορυφή του όρους.
Περιμετρικά δε από το ναό, έως το παράξενο γκαζόν, υπήρχαν κομμάτια από (αρχαιολογική κορδέλα;), που υποδήλωνε το ενδιαφέρων κάποιων για τα εσώτερα του Βούζερη!.

Μπαίνω στο μικρό ναό γιατί το κρύο άρχισε να μου τρυπάει τα κόκκαλα…
Ο ναός σαφώς μικρότερος από ότι έδειχνε εξωτερικά με πολλή τοιχοδομή.
Ελάχιστες εικόνες…, με την κεντρική στο υποτυπώδες οβάλ ιερό, αυτή του Προφήτη Ηλία με το πύρινο άρμα του.
Δεξιά ένα βιβλιοστάσιο με μια ρήση της παλαιάς διαθήκης, που αναφερόταν στον Αναληφθέντα Προφήτη Ηλία στους ουρανούς.
Ξαφνικά ακούω τον Δ.Σ., έναν από την παρέα μας, να μας καλεί να βγούμε από την εκκλησία για να μας δείξει κάτι.
Στα χέρια του κρατά μια καλής ποιότητας ορειβατική πυξίδα…
Κοιτάξτε την πυξίδα τώρα που ήμαστε εκτός του ναού…
Η πυξίδα έδειχνε φυσιολογικά τα σημεία του ορίζοντα, ουδέν παράξενο.
Τώρα μπείτε μαζί μου στην εκκλησία…
Η πυξίδα κατά την είσοδό μας στο ναό, έδειχνε ελαφρώς… τρελή!
Εκεί που ήταν ο βορράς, έδειχνε το νότο και εκεί που ήταν η ανατολή έδειχνε τη δύση!

Στο σημείο αυτό πιστεύαμε ότι όντως το βουνό έχει ενεργειακά μυστικά.

Ο φτωχός εξοπλισμός μας όμως δε μας βοήθησε, στο να μπορέσουμε να μαζέψουμε και άλλα στοιχεία.
Ο όρος βέβαια μαγνήτης-μαγνητισμός-μαγνησίτης, κυριάρχησε στις σκέψεις μας.
Ίσως τελικά τα ορυκτά που κρύβει ο αινιγματικός λόφος, να δικαιολογούν και την ύπαρξη του ερευνητικού κέντρου, στους πρόποδές του.
Ο γνωστός συγγραφέας Ιωάννης Φουράκης στο βιβλίο του ΜΕΙΞΙΣ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΙΣ από τις εκδόσεις ΤΑΛΩΣ, στη σελίδα 467, αναφέρει και προβλέπει, ότι επίκειται ανάσταση και αναγέννηση των Ελλήνων και του Ελληνισμού, οικονομικά και πολιτιστικά.
Αυτό θα γίνει με την ανακακάλυψη των ορυχείων μετάλλων και ρουμπινιών, στη Χαλκιδική και στη βόρειο Ελλάδα και θα κάνει την Ελλάδα την πλουσιότερη χώρα του κόσμου!
Αλλά ας επικεντρωθούμε λίγο στην άποψη του συγγραφέα:
-.Φουράκης: περί του ομώνυμου λόφου για την περιοχή των Βασιλικών…

<<Ο Γηρυόνης έτρεξε και επέτυχε τον Ηρακλέα κοντά στον ποταμό Ανθεμούντα = τον έχοντα αθέμιτον = άγνωστον και παράνομον πηγήν και ροήν, επετέθη εναντίον του Ηρακλέους, αλλά ο δεύτερος τον εχτύπησε με τόξο και τον εφόνευσε.
Ο δε δεύτερος, αφού έβαλε τα βόδια (ΒΟΥΣ) μέσα εις το δέπας =κοίλον πλοίον του Ηλίου, διέπλευσε τη θάλασσα έως την Τάρτησσον = Ανδαλουσία = Ισπανία>>.
Στη συνέχεια αναφέρεται στην εισβολή συγκεκριμένων Ισραηλιτών εις την περιοχή της Θεσσαλονίκης και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό.
Όμως αυτό που είναι άξιο παρατήρησης είναι ότι ο συγγραφέας, συγκεκριμενοποιεί καταγγελία για σχέδιο που αφορά τη Θεσσαλονίκη.
Στοιχεία τέτοια αναφέρονται στο βιβλίο του και γραφόμενα του αναφέρθηκαν ζωντανά και σε τηλεοπτική εκπομπή του Τηλε-τώρα με καλεσμένους τον συγγραφέα, τον Νικήτα Βενιζέλο και τον Νικόλαο Μάρτη (ΙΟΥΝΙΟΣ 1994).

Αντιγράφω αυτόλεξη…

<<Μίλησε για τα μοναδικής ποιότητας ρουμπίνια που υπάρχουν σε κάποιο λόφο έξω από τη Θεσσαλονίκη που ανήκει στο Μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας .
(Μετόχι του οικομενικού πατριαρχείου).
Ο λόφος αυτός είναι γεμάτος ρουμπίνια μοναδικής ποιότητας(που δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο) και είναι περιζήτητα από την Ηλεκτρονική Βιομηχανία για την κατασκευή μνημών.
Σας αποκαλύπτω λοιπόν ότι με τα Ελληνικά αυτά ρουμπίνια, είναι κατασκευασμένα τα τελευταία τύπου όπλα της βορείου Κορέας και του Ιράκ, από Έλληνα επιστήμονα, που είχε καταθέσει τις εφευρέσεις του στο Ελληνικό υπουργείο Εθνικής Αμύνης και απεπέμφθη σκαιώς!...
Όπως κατήγγειλε ο κύριος Φουράκης προ διετίας, ο ανεκτίμητου αξίας αυτός λόφος, είχε δοθεί <<πεσκέσι>> στους Εβραίους της Θεσσαλονίκης για να χτίσουν μνημείο για το ολοκαύτωμα!
Κατόπιν επεμβάσεως κάποιων κύκλων η δωρεά ανεκλήθη.

Όταν προ ετών ο <<όμιλος Σκαληστήρι>>, θέλησε να εκμεταλευθεί το λόφο, δόθηκε εντολή στην Εθνική τράπεζα, να ανακινήσει το θέμα των χρεών του αξίας 3δις και έτσι ο όμιλος έκλεισε.

<<Ένα παιχνίδι λοιπόν που παίζεται στη Μακεδονία και ήταν και μια από τις αιτίες της πτώσης της προηγούμενης κυβέρνησης(20-6-1994), είναι για τα πετρέλαια, το χρυσό και τα ρουμπίνια που υπάρχουν στη Μακεδονία.

Για αυτό το θέμα υπάρχουν έγγραφα και μελέτες, όπως η εκθεση της ομάδας Κατράκη(καθηγητής του Ε.Μ.Π.).
Όταν ήρθε ο Γιέλτσιν στην Αθήνα(καλοκαίρι ’93) και συνάντησε τον επιχειρηματία Οπενχάϊμερ(πρόεδρο της DEN PRIEST) της ολλανδικής εταιρείας που ελέγχει τα διαμάντια της Αγκόλας και της Ν.Αφρικής, τι ζήτησε;
Ζήτησε την περιοχή της Δράμας και του μοναστηριού της Αγίας Αναστασίας, όπου αποδεδειγμένα υπάρχουν ρουμπίνια, απαραίτητα στη σύγχρονη ηλεκτρονική βιομηχανία.
Ένα Ελληνικό ρουμπίνι που υπάρχει στη Θεσσαλονίκη, σε σχήμα κεφαλής καρφίτσας, χωράει 3.000.000 μνήμες, πράγμα που το καθιστά περιζήτητο στη βιομηχανία των μικροτσίπς.
Σας αποκαλύπτω αυτήν τη στιγμή, ότι η πολεμική μηχανή της Β.Κορέας και του Ιράκ, χρησιμοποιεί μόνο ρουμπίνια Θεσσαλονίκης. Το πρόγραμμα λοιπόν αυτό που υπέβαλε ο Έλληνας επιστήμονας, στον τότε υπουργό Εθνικής Αμύνης κ.Πέτσο, το ενέκρινε (αξίας 18 εκατομμυρίων)και το υπέγραψε το 1982.
Μετά όμως από 10 ημέρες απομακρύνθηκε από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο νέος υφυπουργός αργότερα, όχι μόνο ακύρωσε το πρόγραμμα αυτό, αλλά και κατέστρεψε τα μηχανήματα που είχαν φέρει οι Έλληνες εφευρέτες στο εργοστάσιο της ΕΒΟ Αιγίου.
<<Έχω όλα τα έγγραφα του Υπουργείου στα χέρια μου>>.
Ο Ιωάννης Φουράκης έδεσε πολλούς κρίκους στην αλυσίδα των γεγονότων και συνέδεσε μπορώ να πω με βεβαιότητα, πολλές από τις θεωρίες που σας αναφέρω.


Ο Κ.Κατρακης

Φωτο οι είσοδοι του Πρ.Ηλία…εκ των οποίων, η μια πυροβολημένη, γιατί ίσως κάποιος δε βρήκε αυτό… που ήθελε και ,το εσωτερικο του ναου,με τα μαγνητικα φαινομενα.

Φωτο,οι εξωρυξεις του Μαγνησιτη συνεχιζονται κανονικα.(Μαγνησιτης : ορυκτο που περιεχει σε μεγαλη περιεκτικοτητα Μαγνησιο.


Το Μαγνησιο βρίσκεται με την μορφή Ανθρακικου Μαγνησιου(MgCO3).
Όταν η περιεκτικοτητα του μαγνησιου είναι πολύ μεγαλη λεγεται λευκολιθος).
Μια νέα πληροφορία ίσως δίνει κάποιες <<λογικές>> ερμηνείες για το ιδιαίτερο αυτό μέρος.
Συμπτωματικά έπεσε στα χέρια μου, ένα άρθρο αναζήτησης κάποιου περιοδικού, που εμφανίζει μια νέα θεωρία, για το που δε βρίσκεται ή ίσως βρίσκεται η <<χαμένη κιβωτός>> της διαθήκης.
Το άρθρο είναι του Χ.Κώνστα και βρισκόταν στο περιοδικό Άβατον.

Το επίμαχο άρθρο ξεκινά:

<<Φαίνεται ότι εδώ και καιρό οι αρχαιολόγοι αναζητούν στη Μακεδονία κάτι «μεγάλο».
Περιμένουν μία ανακάλυψη μεγαλύτερη από αυτής της Βεργίνας…>>.

Όταν μιλούσα, κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου με κατοίκους της Σουρωτής, κάποιοι μου είχαν πει ότι στην περιοχή, υπάρχει ένας θρύλος που αναφέρεται στην ύπαρξη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάπου εκεί κοντά.



Εγώ θεώρησα τότε ότι με πήραν στο «ψιλό» και μου έλεγαν ασυναρτησίες για να με εντυπωσιάσουν.
Αλλά μετά τις τωρινές εξελίξεις (Μάιος του 2004), αποφάσισα να κάνω μια σχετική έρευνα για το αν θα μπορούσε να ευσταθεί μια τέτοια τοποθέτηση.

Στους συνομοσιολογικούς κύκλους των ερευνητών το 2004, άκουσα και γνώρισα πολλά σενάρια για την περιοχή αυτή, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Ένα σενάριο είναι για το αν είναι ο τάφος του Φιλίππου του Β αυτός, που βρέθηκε όπως λένε στη Βεργίνα.
Οι επίσημες αρχαιολογικές υπηρεσίες βέβαια, μα και εγώ προσωπικά, δεν συμφωνώ με την παραπάνω θεωρία.
Έχω μάθει όμως να αφήνω πάντα ένα κομμάτι του μυαλού μου ανοιχτό, σε παντός είδους θεωρίες…
Ένα δεύτερο σενάριο που με προβληματίζει πάρα πολύ και ίσως να σχετίζεται με την περιοχή του Ανθεμούντα, είναι ότι κάπου στη Μακεδονία μας, υπάρχει ένας θησαυρός που σχετίζεται με τους Ισραηλίτες της Παλαιάς Διαθήκης.
Και λέγοντας θησαυρό, εννοώ την αποκαλούμενη <<Κιβωτός της Διαθήκης>>.
Αλλά ας δούμε το σενάριο να εξελίσεται…
Η <<Κιβωτός της Διαθήκης>> των Εβραίων λέγεται κατά τον Ιουδαϊκό μύθο, ότι τοποθετήθηκε μετά την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στη γη της <<Ελληνικής>> Παλαιστίνης, στο ναό του Σολομώντα, κατά τον 10ο αιώνα π.χ., όπου και παρέμεινε μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους το 586 π.χ..
Οι Βαβυλώνιοι λεηλάτησαν πάντα κατά το μύθο, τους θησαυρούς της πόλης. Με αυτήν τους την πράξη έχουμε και την τελευταία καταγραφή (από το μύθο), της ύπαρξης της <<Κιβωτού της Διαθήκης>> στην περιοχή.
Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι εικασίες…
Ότι άγνωστο πως η περιώνυμη <<Κιβωτός>>, έπεσε στα χέρια των αξιωματικών του Μ.Αλεξάνδρου και μεταφέρθηκε στη Μακεδονία.
Εδώ ίσως(αν στέκει η θεωρία), να παρατηρήσουμε άλλον ένα λόγο, για την εμμονή των Εβραίων να μετοικήσουν η να ιδρύσουν ένα Ισραηλιτικό κράτος στη βόρειο Ελλάδα και ειδικότερα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης…

Περιοδικο που παρουσιαζει την εμμονη των Εβραιων για την Θεσσαλονικη

Αρθρο που παρουσιαζει το ενδιαφερων καποιων κυκλον για την Θεσσαλονικη
Αλλά θα μπορούσε να σταθεί αυτό σα θεωρία;
Ας κάνουμε μια αναδρομή στο απώτατο παρελθόν και ας ταξιδέψουμε στην αρχαιότητα και συγκεκριμένα στην Ιερουσαλήμ…


ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ 516π.χ.
Ο βασιλιάς Κύρος της Περσίας, επιτρέπει μετά από παρακλήσεις- πιέσεις, τους Ιουδαίους να ξαναχτίσουν την «πόλη τους» Ιερουσαλήμ και το ναό τους.
Αφού λοιπόν <<έχτισαν>> (πάντα καά το μύθο), την πόλη τους και το ναό τους και λογικά θα έπρεπε να χαίρονται, αυτοί βρίσκονταν σε δεινή θρησκευτική θέση.
Το σύμβολο της συμφωνίας στους με το <<θεό>>, δε βρισκόταν εντός του ναού.
Ο Πέρσης μονάρχης κρατούσε την <<Κιβωτό της Διαθήκης>> στα χέρια του, ως αντίβαρο για τυχόν νέες εξεγέρσεις των Εβραίων εναντίον του.
Τα χρόνια πέρασαν, οι Πέρσες μάλλον γνώριζαν την αξία της <<Κιβωτού>> και έτσι θέλησαν να κρατήσουν μυστικό, ότι την είχαν στην κατοχή τους, διαδίδοντας πως ότι ουδέποτε την είχαν, ή ότι καταστράφηκε κατά τη μεταφορά της στην Περσία.
Αυτό βέβαια το έκαναν για να αποκρύψουν την κατοχή της από αυτούς, με κίνδυνο κάποιος νέος διεκδικητής στο μέλλον να τους δημιουργήσει προβλήματα αλλά και για να ησυχάσουν τους Ισραηλίτες.
Έπειτα από πολλά χρόνια στη γη της Μακεδονίας, γεννήθηκε ή ενσαρκώθηκε υιός θεών.

Έμελε λοιπόν η ιστορία να γράψει στις σελίδες της με χρυσά γράμματα, τις περιπέτειες και τους άθλους του Αλέξανδρου του Μέγα, ένα επίθετο που θα τον συνοδεύει πάντα στην αιωνιότητα και που οι θρύλοι που αναφέρθηκαν σε αυτόν ήταν πολύ μικροί μπροστά στη μεγαλοπρεπή παρουσία του.
Στην ηλικία που άλλοι ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους, αυτός είχε ήδη μεγαλουργήσει.
Στα χρόνια που ακολουθούν θέλει να δώσει ένα μεγάλο μάθημα στους βάρβαρους Πέρσες, που παλαιότερα αιματοκύλησαν την Ανδρομέδια Ελληνική Γη.
Και ναι, αυτό γίνεται πραγματικότητα. Με ορμή σαν του λιονταριού(το οποίο ήταν και ένα από τα επίσημα εμβλήματά του), κατεβαίνει τις σκλαβωμένες ακτές της Ιωνίας και σαν άγγελος του Ελληνισμού επαναφέρει τις προκατακλισμιαίες Ελληνικές κτίσεις ξανά στα χέρια του.
Οι Πέρσες που έχασαν την παντοδυναμία τους, υποκλίνονται στον μεγάλο μονάρχη.
Τα θησαυροφυλάκια της ανατολής άνοιξαν και τα κτερίσματα και τα παντός τύπου αντικείμενα, μεταφέρθηκαν βορειότερα αλλά και εντός της Μακεδονίας, από τους Μακεδόνες νικητές.
Κατά την ανεύρεση των θησαυρών των Περσών, κάποιος αξιωματικός από τους ΄Ελληνες του Αλέξανδρου, ανακαλύπτει στις αποσκευές του Δαρείου, ένα εξαιρετικά πολυτελές κιβώτιο, το οποίο παρουσιάζει στον Αλέξανδρο.
Όσοι ήταν παραβρισκόμενοι κοντά στον Αλέξανδρο εκείνη τη στιγμή, τι άραγε αναρωτήθηκαν;
Τι ήταν το τόσο σημαντικό να φυλαχτεί εκεί μέσα;
Και ο Αλέξανδρος κυνικά απάντησε…η Ιλιάδα
(Πλούταρχος(Αλέξανδρος xxvi,1)).

Πλανάται δε στον αέρα, ότι το πολυτελές κιβώτιο, ήταν η λεγόμενη <<Κιβωτός της Διαθήκης>> που έπεσε στα χέρια του στρατηλάτη, κατακτώντας την Περσική αυτοκρατορία.
Τα στοιχεία που υπάρχουν λένε ότι ο Αλέξανδρος έστειλε μεγάλη ποσότητα του Περσικού θησαυρού στη Μακεδονία. Ένα μεγάλο ποσοστό του θησαυρού αυτού υπήρχε στην Πέλλα και ένα άλλο…σίγουρα σε κάποιο μέρος που ο Αλέξανδρος, επισκέπτονταν συχνά και φυλάσσονταν από επίλεκτο σώμα!.
(Ανατρέξτε στις προηγούμενες σελίδες και δείτε ποιο μέρος ο Αλέξανδρος αγαπούσε και επισκέπτονταν συχνά…)

Ξανακοιτάζοντας το άρθρο του Άβατον, σχετικά με την <<Κιβωτό της Διαθήκης>> από τον Χ.Κώνστα, ο οποίος αρχίζει να μου γίνεται πολύ συμπαθής αφού μου έδωσε έναν κρίκο της έρευνας μου, παρατηρεί λέγοντας…

<<Στην περίπτωση που η <<κιβωτός>> έμεινε στην Ανατολική αυτοκρατορία, θα πρέπει να αναζητηθεί κάπου μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Σε περιοχές έντονες αλλά κάπως άγνωστης θρησκευτικότητας. Άρα όχι στο Άγιο Όρος.Ίσως κάπου στη Βόρεια Χαλκιδική…>>

Με γνώμονα το παραπάνω στοιχείο αλλά και τα προηγούμενα, έχουμε τα εξής ιδιαίτερα στοιχεία που …κολλάνε!

1. Η περιοχή του Ανθεμούντος βρίσκεται ανάμεσα, στη Χαλκιδική και στη Θεσσαλονίκη, και εκτείνεται έως τη βόρεια Χαλκιδική.
2. Η υπο έρευνα περιοχή καλύπτεται από το ευρύτερο πλαίσιο Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη.
3. Η εν λόγω περιοχή έχει έντονα το στοιχείο της θρησκευτικότητας (βλέπε τάφος του Παϊσιου στην περιοχή, καθώς και το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας).
Αυτά είναι κυριολεκτικά άμεσα συνδεδεμένα με την περιοχή του Ανθεμούντος και θρησκευτικά και ιστορικά.
4. Το μοναστήρι τελεί υπό την κυριαρχία του οικουμενικού πατριαρχείου και σχετίζεται άμεσα με το Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη.
5. Η ξαφνική αντιδικία του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως με την Ελλαδική εκκλησία για τις <<νέες χώρες>>, που συμπεριλαμβάνεται και η ευρύτερη περιοχή, προκαλούν πολλά συνηρμειακά ερωτηματικά.
6. Η παρουσία αρχαίων οικισμών στην περιοχή (τούμπες), καθώς και το ερευνητικό ενδιαφέρων πολλών αρχαιολογικών αοιστολών, κυρίως Γαλλικών, αλλά και η εμμονή κάποιων να ιδρύσουν στην περιοχή περίεργους οικισμούς, κάνουν το μυαλό μου να επεξεργάζεται τα νέα στοιχεία με μεγαλύτερο ενδιαφέρων.
7. Σε ιδιωτική συνομιλία με ερευνητή κάτοικο της περιοχής, μου αποκάλυψε ότι αυτό που ίσως βρίσκεται εκεί είναι και ίσως πιο μεγάλης σπουδαιότητας από την πυραμίδα του Χέωπος στην Αίγυπτο.
Αλήθεια τι θα μπορούσε να είναι, μεγαλύτερης σπουδαιότητας από την πυραμίδα του Χέωπος;

Ένας μήπως αστρικός δίαυλος με μια εναλασσόμενη χωροχρονοπύλη;
Ένα αεροσκάφος σαν του Αριστοτέλη του Σταγυρείτη;
Ο πολυαναζητημένος τάφος του Μ. Αλεξάνδρου;
Η <<Κιβωτός της Διαθήκης>> των Εβραίων και όλα αυτά μαζί;

Γιατί διάλεξαν ως τόπο μάχης τους οι Ολύμπιοι Θεοί με τους ερπετοειδής γίγαντες τη Χαλκιδική;
Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι τόσο ιερός τόπος για τους Ισραηλινούς;
Και γιατί πάντα η πόλη της Θεσσαλονίκης, έχει ισάξιο τίτλο με αυτόν της πρωτεύουσας της Ελλάδος, Αθήνα;
Γιατί αποκαλείται <<Συμπρωτεύουσα>> και επί Βυζαντινής κυριαρχίας <<Συμβασιλεύουσα>>;
Ίσως …κάτι που εκπέμπει ενέργεια στο όρος Βούζερη… να δικαιολογεί πολλά από τα <<φυσικά>> φαινόμενα της περιοχής και να την ντύνει με θρύλους.
Άλλωστε στο μέρος αυτό, πολλά αφύσικα θα μπορούσαν να εξηγηθούν ως φυσικά και από μερικούς ως παραφυσικά!
Πόσο να θεωρηθώ όμως αιθεροβάμων, όταν με τα μάτια μου και εγώ και οι άλλοι είδαμε την πυξίδα να… τα χάνει και η ιστορία να έχει τόσες συμπτώσεις.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συναντώ παραφυσικά ή φανταστικά φαινόμενα, για να εντυπωσιαστώ τόσο πολύ…

Θυμάμαι όταν στο σπήλαιο του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, το ενεργειακό πεδίο της σπηλιάς, μας ρούφηξε κυριολεκτικά ότι ενέργεια είχαν παντός είδου συσκευές( όπως κινητά, φορητοί υπολογιστές, βιντεοκάμερες, φωτογραφικές μηχανές, κλειδιά από συναγερμούς αυτοκινήτων, κ.α.) και όταν χάναμε την αίσθηση του χρόνου στο παναιπόλιο του Πανός στην Πεντέλη, όταν έξι ανθρώπους μας ανέβαζε το ενεργειακό ρεύμα της περιοχής σε μια ανηφόρα, μέσα σε ένα αυτοκίνητο με νεκρή ταχύτητα.

Πως μπορώ να μην υποπτευθώ το παράξενο, όταν υπάρχουν μυστηριώδεις καλά φυλαγμένοι οικισμοί, στους πρόποδες αυτού του βουνού, με πυραμίδες στα κεραμίδια και με μπαλκόνια να βλέπουν το μαύρο μια άγονο αυτό βουνό;
Πως μπορώ να μη ρωτήσω γιατί να υπάρχουν συμπτώσεις με ερευνητικά κέντρα, που καμία επιγραφή ή ταμπέλα δεν ειδοποιεί για την ύπαρξη τους στο δημόσιο δρόμο…;
Πως μπορώ να αγνοήσω τις φήμες, για το παράρτημα του <> εδώ δίπλα στην περιοχή της Θέρμης, που λέγεται ότι ακούει τα πάντα από τις επικοινωνίες των Θεσσαλονικέων;
Και τέλος πως μπορώ να αγνοήσω, ότι ένας λόφος με 550 μέτρα υψόμετρο, αγνοείται επιδεικτικά από τους χάρτες του νόμου, όπως επιδεικτικά αγνοείται ως ότι δεν υπάρχει οδός Μαύρης πέτρας της Θεσσαλονίκης, σε κανένα χάρτη της πόλης, όταν εμείς φωτογραφίζουμε τις πινακίδες της;
Μερικές από τις θεωρίες που αναγνώσατε εδώ μέσα και τις ζήσαμε κάποιοι άνθρωποι από τη Θεσσαλονίκη, ίσως φαντάξουν σε πολλούς παραφουσκωμένες…και ίσως έτσι να φαίνεται…

Αλλά μπορεί να μη βρήκαμε το κοσμοσκάφος, του φίλου ερευνητή συγγραφέα από την Αθήνα, ούτε να είδαμε ξανθιές νεράιδες να περπατούν σε καταπράσινα λιβάδια, αλλά στη συνομοσιολογία που επικεντρώνεται εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια…που θέλει κάποιους συγγραφείς στην Ελλάδα, να γράφουν για συνομωσίες και εξωγήινους Έλληνες που μάχονται με άλλους εξωγήινους, πλησιάζει αρκετά.
Εγώ και οι έξι παλαβοί εραστές του παραφυσικού αλλά και της πραγματικής αλήθειας, που δε μας την έμαθαν ποτέ στα σχολεία, ξεκινήσαμε να δούμε αν υπάρχει μια δόση αλήθειας στο θρύλο του… Βούζερη.
Ίσως άλλοι επτά εραστές του <<λογικού>> και του ρεαλιστικού να συνεχίσουν ή να απομυθοποιήσουν το θρύλο αυτόν.
Πάντως ένα είναι σίγουρο…ότι εκεί…κάτι συμβαίνει και συμβαίνει γιατί εδώ είναι Ελλάδα και η αλήθεια, όπως λέει και μια πετυχημένη τηλεοπτική σειρά δε βρίσκεται εκεί έξω…αλλά εδώ μέσα(ΕΛΛΑΣ).

Καλή συνέχεια…


Και κάποιες σκέψεις για περαιτέρω έρευνα…

Γιατί κλείνουν τα μεταλλεία της Χαλκιδικής που βρίσκονται λίγα χιλιόμετρα από την περίεργη περιοχή της Αγίας Αναστασίας, με πρόσχημα ότι είναι ασύμφορη η εκμετάλλευση τους, όταν η εταιρεία <<Ελληνικοί λευκόλιθοι>>-<>, διαφημίζει μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της, την υπέρογκη και πλούσια παραγωγή της από την περιοχή του Βούζερη;
Γιατί υπάρχει, αν υπάρχει και αν έγινε εκεί, το συγκεκριμένο εθνοθρησκευτικό γκέτο και ποιοι αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή…;


Γιατί τα περίεργα <<ψεκαστικά>> αεροσκάφη που ραντίζουν τη Θεσσαλονίκη, από τις 5.30-6.30, ξεκινούν την πορεία τους από την ομώνυμη περιοχή…;
Γιατί έκλεισε το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Μίκρας (αν έκλεισε) και ποιοι απογειώνονται από εκεί…;
Πότε θα δοθεί η επίσημη εξήγηση των αρχών για τους εκκωφαντικούς κρότους-εκρήξεις, που ακούγονται κατά καιρούς ανατολικά της πόλης…;
(Σημ. στα αρχεία μου βρήκα μια αναφορά του 1900-1912 από κάποιον ερευνητή ονόματι Τζ.Άμποτ, ο οποίος αναφέρει κάτι για την περιοχή των Βασιλικών, που ίσως σχετίζεται με τους περίεργους αυτούς κρότους…

<<Το φαινόμενο ονομάζεται «πέρασμα» και συμβαίνει στα Βασιλικά:
μια ριπή ανέμου που ξεκινά ξαφνικά από το πηγάδι του <<Μουράτη>>, σαρώνει το χωριό και χάνεται στη ρεματιά <<Μνημόρι του Αλή>>, στο άλλο άκρο του χωριού.
Ο άνεμος συνοδεύεται από τρομακτικούς θορύβους που μοιάζουν με βέλασμα βοδιών, μούγκρισμα γουρουνιών ή μερικές φορές με τις κραυγές και θρήνους ανθρώπων. Λέγεται δε πως όποιον χτυπήσει ο ήχος βουβαίνεται…>>).


Υπάρχει ή δεν υπάρχει βάση του ECHELON, στην περιοχή της Θέρμης και τι γίνεται με την παραβίαση προσωπικών δεδομένων…;


Φωτο: ο Χορτιάτης, ΚΙΣΣΟΣ φωτο: υψόμετρο 550 μέτρα-ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

Φωτο (ο ταφος του Παισιου στην Σουρωτη) Ο Γερων Παισιος


Παράρτημα Αριθμολεξίας-Λεξαρίθμων Α’ Κεφαλαίου


Αγαπητοί αναγνώστες/στριες, σαν εισαγωγή σε αυτό το μέρος του Β’ κεφαλαίου, ήθελα να σας κατατοπίσω σχετικά με την πρωτοτυπία σε αυτό το βιβλίο, σε ότι αφορά τους Λεξάριθμους και την Αριθμολεξία, όπου θα συναντήσετε και στα επόμενα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου, στο τέλος του κάθε κεφαλαίου.
Σκοπός αυτής της έρευνας, σε αυτόν τον πολύ παράξενο τομέα έρευνας των Λεξαρίθμων, είναι να δείξει στον αναγνώστη, ότι η Αριθμολεξία είναι μια χαμένη επιστήμη και γνώση , που την κατείχαν οι πρόγονοί μας αλλά και κάποιοι που κινούνται σε κάποια μονοπάτια της γνώσης.
Θέλει όμως να αποδείξει , ότι τα πάντα έχουν μια σχετικότητα όσων αφορά το ιερό Ελληνικό Αλφάβητο και τις λέξεις.
Αυτή η σημαντική γλώσσα, μπορεί να επιβεβαιώνει γεγονότα, μέσω της μεθόδου της Αριθμολεξίας αλλά και να δείχνει (αποκαλύπτει;), μυστικά του απότατου παρελθόντος ίσως και του …μέλλοντος!
<<Μυήθηκα>> στο πρώτο στάδοι αυτής της χαμένης γνώσης και κατάλαβα απόψεις, όπως: «ότι τα πάντα είναι μαθηματικά», «τα πάντα είναι ενέργειες που επηρεάζουν πράγματα και καταστάσεις που δε φανταζόμαστε», ¨τα πάντα ρει» και πολλά άλλα, που με έκεναν να χρησιμοποιήσω τη μέθοδο αυτή, ώστε με έκπληξη να διαπιστώσω, όπως και εσείς στη συνέχεια, ότι «τα πάντα συνδέονται».
Εύχομαι η πρωτοτυπία μου, να συμπεριληφθεί στα στοιχεία έρευνας για τη σχετικότητα των ‘ονομάτων, φράσεων, περιοχών, στοιχείων, κ.α.’, με τη μέθοδο της Αριθμολεξίας-Λεξαρίθμων και να τη βρείτε χρήσιμη, όσο και σχετική με την παραδοξότητα και συμπτωματικότητα που τη διέπουν.

ΚΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ…


ΑΞΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ


Α = 1 Ι = 10 Ρ = 100

Β = 2 Κ = 20 Σ = 200

Γ = 3 Λ = 30 Τ = 300

Δ = 4 Μ = 40 Υ = 400

Ε = 5 Ν = 50 Φ = 500

F = 6 Ξ = 60 Χ = 600

Ζ = 7 Ο = 70 Ψ = 700

Η = 8 Π = 80 Ω = 800

Θ = 9 Q = 90 σαμπί: π = 900



ΚΑΛΑΥΡΟΣ=822=3=ΖΕΥΣΙΣ=ΘΗΣΕΥΣ=ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΙΑΣ=ΛΑΡΙΣΑΙΟΣ=ΠΑΝΑΡΙΣΤΟΙ=ΤΥΜΒΟΙ=ΠΕΙΡΑΖΕΙΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
ΚΑΛΑΥΡΟΣ=1262=2=ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ=ΚΑΡΠΟΦΥΛΑΞ=ΚΙΒΩΤΙΟΝ
ΚΑΛΑΥΡΟΣΕΣΤΙ=1337=5=ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗΣ=ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΟΙ=ΙΕΡΟΦΥΛΑΚΑΣ=ΥΠΕΡΙΠΤΑΝΤΑΙ
ΑΡΗΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ=1220=5=ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ=ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ
ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ=1510=7=ΑΝΘΡΩΠΟΥ=ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ=ΑΥΤΟΧΘΟΝΙ=ΙΧΩΡ
ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ=2011=4=ΑΡΧΙΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ=ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΣ=ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ
ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΤΙ=2526=6=ΧΡΥΣΟΦΥΛΑΚΕΣ
ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ ΑΡΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ=2631=3=ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΥΣ
ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΕΣΤΙ=2025=9=ΕΣΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΒΟΥΖΕΡΗΣ=792=9=ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ=ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟΙ=ΑΡΧΑΙΟΙ=ΑΡΧΗΓΟΙ=ΒΟΥΝΟΣ=ΒΟΥΣΙΡΙ=ΜΑΝΙΧΑΙΟΙ=ΘΕΟΓΕΙΤΟΝΟΣ=ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ
ΒΟΥΖΕΡΗ=592=7=ΑΚΑΤΟΣ=ΑΟΡΑΤΟΝ=ΒΟΥΝΟ=ΘΕΟΚΙΝΗΤΟΝ=ΚΑΤΕΒΙΒΑΣΑΝ=ΣΕΛΙΝΟΕΙΔΗΣ=ΑΡΠΥΙΑ=ΒΑΣΙΛΙΚΗ=ΚΟΜΠΡΑ=ΘΕΟΤΗΣ=ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑ= ΣΙΔΗΡΟΣ
ΟΡΟΣ ΒΟΥΖΕΡΗ=1032=6=ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΡΙΟΝ=ΚΟΙΝΟΒΙΩ
ΕΒΡΑΙΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ=1001=2=ΒΟΥΣΙΡΙΔΕΣ=Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ=ΝΥΜΦΑΙ
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ=1515=3=ΙΟΥΔΑΙΚΟΣ=ΚΥΚΛΟΔΡΑΚΩΝ=ΜΕΤΕΩΡΙΣΕΝ
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ=1799=8=ΕΞΑΓΩΝΙΚΩΝ=ΦΡΟΥΡΗΣΟΝΤΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΙΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ=887=5=ΑΛΛΟΦΑΝΕΣ=ΑΣΤΡΑΠΕΣ=ΑΤΛΑΝΤΕΣ=ΔΑΙΜΟΝΟΛΑΤΡΕΣ=ΘΕΟΠΤΗΣΕΙΣ=ΝΕΦΕΛΟΕΙΔΗΣ=ΟΜΜΑΤΟΛΑΜΠΕΙΣ=ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΘΑ= ΘΡΗΝΟΙ ΛΑΝΑΡΗΣ=390=3=ΑΝΘΕΜΟΕΙΣ=ΑΠΑΤΗ=ΞΑΝΘΟΣ=ΠΟΛΙΣ=ΚΡΟΝΟΙΟ=ΜΑΚΕΔΝΟΣ=ΟΣΙΡΙ-(η λέξη ΟΣΙΡΙ-ΟΣΙΡΙΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕς Ως αναγραμματισμός της λέξης ΣΙΡΙΟ-ΣΙΡΙΟΣ)
ΑΝΘΕΜΟΥΣ=775=1=ΙΟΥΔΑΙΟΙΣ=ΟΥΡΕΣ
ΑΝΘΕΜΟΥΣ ΕΣΤΙ=1290=3=ΑΡΧΑΙΟΤΗΣ=ΕΡΠΕΤΟ=ΠΕΝΤΑΓΩΝΑ=ΥΠΟΧΘΟΝΙΑ=ΚΥΚΛΟΠΟΥΣ
ΑΝΘΕΜΟΥΝΤΑΣ=1126=1=ΑΡΓΟΝΑΥΤΑΣ=ΙΕΡΟΜΥΣΤΑ=ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ
ΑΝΘΕΜΟΥΝΤΑΣ ΕΣΤΙ1641=3=ΞΥΝΟΜΩΣΙΑΙ(ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...